(۳۸۲۰) حکم روزه برای مبتلا به بیماری صرع

(۳۸۲۰) سوال: من مبتلا به بیماری صرع هستم و نتوانسته‌ام ماه رمضان را روزه بگیرم زیرا به طور مستمر، روزانه سه دارو مصرف می‌کنم. دو روز تلاش کردم که روزه بگیرم اما نتوانستم. من بازنشسته هستم و ماهانه هشتاد و سه دینار حقوق می‌گیرم. متأهل هستم و هیچ درآمدی جز حقوق بازنشستگی ندارم. به نظرتان حکم شرع درباره‌ی من چیست اگر نتوانم سی فرد مسکین را در طی ماه رمضان غذا بدهم؟ چه مبلغی باید بپردازم؟

جواب:

اگر این بیماری که بدان مبتلا شده‌ای امید است که در روزی از روزها درمان شود، واجب است منتظر بمانی تا این بیماری از بین برود؛ زیرا الله ﷻ می‌فرماید: {وَمَنْ كَانَ مَرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ} [البقرة: ۱۸۵] : (کسی که مریض یا در سفر باشد، تعدادی از روزهای دیگر را روزه بگیرد)؛ اما اگر امیدی به درمان این بیماری نیست، واجب است به ازای هر روز، یک مسكين را غذا دهی. همچنین جایز است که به تعداد روزهای ماه، ناهار یا شام برای مساکین درست کنی و بدین صورت، مسئولیت تو برطرف خواهد شد. گمان نمی‌کنم که إن شاء الله کسی نتواند این کار را انجام دهد. اگر نتوانستی این مساکین را در یک ماه غذا دهی، ایراد ندارد که بر اساس میزان توانایی خود، برخی را در این ماه، برخی دیگر را در ماه دیگر و بعضی دیگر را در ماه بعد از آن غذا بدهی.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: إني مصاب بمرض الصرع، ولم أتمكن من صوم شهر رمضان المبارك؛ وذلك لاستمراري على العلاج ثلاثة أوقات يوميا، وقد جَرَّبْتُ صيام يومين ولم أتمكن، علما أنني متقاعد، وتقاعدي (معاشي) يصل إلى ثلاثة وثمانين دينارًا شهريًا، وصاحب زوجة، وليس لي أي موارد غير تقاعدي، فما حكم الشرع – في نظركم- في حالتي إذا لم أتمكن من إطعام ثلاثين مسكينا خلال شهر رمضان؟ وما المبلغ الذي أدفعه؟

فأجاب رحمه الله تعالى: إذا كان هذا المرض الذي ألم بكَ يُرْجَى زواله في يوم من الأيام فإن الواجب عليك أن تنتظر حتى يزول هذا المرض؛ لقول الله تعالى: ﴿ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَام أُخَرَ ﴾[البقرة: ١٨٥]. أما إذا كان هذا المرض مستمرًا لا يُرْجَى زواله فإن الواجب عليك أن تُطْعِمَ عن كل يوم مسكينًا، ويجوز أن تصنع طعامًا؛ غداء او عشاء لمساكين بعدد أيام الشهر، وتبرأ ذمتك بذلك، ولا أظنُّ أحدًا يَعْجِزُ عن هذا إن شاء الله تعالى، ولا حرج عليك إذا كنتَ لا تستطيع أن تُطْعِمَ هؤلاء المساكين في شهر، فلا حرج عليك أن تُطْعِمَ بعضهم في شهر ، وبعضهم في شهر، وبعضهم في شهر، حسب ما تقدر عليه.