(۳۳۹۶) حکم قرائت قرآن و سوره‌ی فاتحه نزد قبر

(۳۳۹۶) سوال: سوال‌هایی دارم. بعضی از کارها و عادت‌ها در جامعه‌ی ما منتشر است از جمله‌ی آن‌ها به عنوان مثال: قرائت قرآن و سوره‌ی فاتحه نزد قبر است. حکم این کار چیست؟

جواب:

این کار -یعنی قرائت قرآن نزد قبر- از جمله بدعت‌ها است و دلیلش نیز این است که در زمان رسول الله ﷺ و خلفای راشدین H نبوده است. معلوم است که قرائت قرآن عبادت بزرگی است که قاری در مقابل هر حرف از آن، ده نیکی داده می‌شود لذا قرائت به مکانی تخصیص داده نمی‌شود مگر این که تخصیص این مکان با دلیلی از قرآن و سنت ثابت باشد که در این صورت با تخصیص آن با قرآن، سنت می‌شود. همچنین قرائت فاتحه مشروع نیست مگر در آنچه الله B آن را مشروع قرار داده است مانند: نماز یا قرائت آن بر بیماران. اما این که بر هر چیزی خوانده شود و گفته شود: “سوره‌ی فاتحه بخوانید” یا جشن‌ها و غیره با آن شروع شود بدعت‌ است. مشروع برای کسی که به زیارت قبور می‌رود این است که بر اهل قبور همان گونه که در سنت آمده سلام کند: «السلام عليكم دارَ قومٍ مؤمنين، وإنا إن شاءالله بكم لاحقون»[۱] يعني: (ای کسانی که در سرای اهل ایمان هستید سلام بر شما باد، ما نیز هرگاه الله بخواهد به شما می‌پیوندیم)، «ويرحم الله المستقدمين منا والمستأخرين»[۲]يعني: (الله کسانی از ما که قبلا از دنیا رفته‌اند و کسانی که بعدها از دنیا می‌روند را رحمت کند)، «أسأل الله لنا ولكم العافية»[۳]: (از الله برای ما و شما عافیت می‌طلبم)، «اللهم لا تَحرمنا أجرهم و لا تفتنّا بعدهم»[۴]: (بارالها! ما را از اجر آنان محروم نکن و ما را بعد از آنان به فتنه دچار مکن)، «اللهم اغفر لنا و لهم»: (بار خدایا! ما و آنان را بیامرز).

اما مردگان از قرائت قرآن نزد قبر‌ها سودی نمی‌برند و از جمله بدعت‌ها است.

(۱⁾[تخريج آن گذشت]

(۲⁾[تخريج آن گذشت]

(۳⁾ [تخريج آن گذشت]

(۴⁾ [تخريج آن گذشت]

تعداد بازدید: 1

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: من الأردن عندي بعض الأسئلة: هناك بعض الأمور والعادات المنتشرة في مجتمعنا، منها على سبيل المثال لا الحصر قراءة القرآن عند القبور، وأيضًا قراءة الفاتحة، فما الحكم في ذلك؟

فأجاب رحمه الله تعالى: هذه من البِدَع، أعني: قراءة القرآن عند القبور، ودليل ذلك أنه لم يكن في عهد الرسول صلى الله عليه وسلم ولا في عهد الخلفاء الراشدين، ومن المعلوم أن قراءة القرآن عبادة عظيمة، للقارئ بكل حرف منها عشر حسنات، فلا يخص القراءة بمكان إلا إذا كان ذلك ثابتا بالكتاب والسُّنَّة أنه يُسَنُّ تخصيص هذا المكان ،بالقرآن وكذلك أيضًا قراءة الفاتحة ليست مشروعة إلا فيما جعلها الله – تعالى – مشروعةً فيه، كالصلاة مثلا، أو القراءة على المرضى، وأما أن تُقرأ في كل شيء ويقال: الفاتحة، أو تبتدأ بها الحفلات أو ما أشبه ذلك فهذا من البدع والمشروع لزائر القبور أن يُسَلَّمَ على أهل القبور بما جاء في السُّنَّة: «السَّلَامُ عَلَيْكُمْ دَارَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ، وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ بِكُمْ لاحِقُونَ»،« وَيَرْحَمُ اللَّهُ الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنَّا وَالْمُسْتَأْخِرِينَ»، «أَسْأَلُ اللَّهَ لَنَا وَلَكُمُ الْعَافِيَةَ»، «اللَّهُمَّ لَا تَحْرِمْنَا أَجْرَهُمْ، وَلَا تَفْتِنَا بَعْدَهُمْ»، «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَنَا وَهُمْ». أما قراءة القرآن عندهم فإنهم لا ينتفعون بها، وهي من البدع.