سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

(۲۳۶۸) اگر غذا حاضر بود و نماز نیز اقامه کرد در این حالت کدام یک افضل است؟

(۲۳۶۸) سوال: اگر غذا حاضر بود و نماز نیز اقامه کرد در این حالت کدام یک افضل است؟

جواب:

اگر غذا حاضر بود و نماز اقامه کرد افضل غذا خوردن است برای این که اگر به مسجد برود قلبش مشغول آن است زیرا رسول الله ﷺ می‌فرماید: «لَا صَلَاةَ بِحَضْرَةِ الطَّعَامِ، وَلَا هُوَ يُدَافِعُهُ الْأَخْبَثَانِ»[۱] : (به هنگام آماده بودن غذا یا به وقت غلبه‌ی آدرار و مدفوع، خواندن نماز صحیح نیست): و همچنین فرمودند: «إذا أقيمت العِشاء و حضر العَشاء فابدؤوا بالعَشاء»[۲] : (هنگامی که اقامه‌ی عشا کرد و غذای شب آماده بود ابتدا غذا بخورید): اما اگر شخص با رفتنش به مسجد و اینکه آنجا نماز بخواند برایش اهمیتی ندارد بنابراین افضل است که به مسجد برود و نماز بخواند زیرا علت تقدیم غذا بر نماز ترس از مشغول شدن قلب به غذا است لذا هنگامی که علت آن نباشد حکم آن نیز وجود ندارد.

ولی باید انسان مسئله‌ای را مورد توجه قرار دهد که زمان سرو غذا را نزدیک وقت نماز قرار ندهد مثل این که هر روز وقت شام را نزدیک نماز عشا قرار دهد زیرا که موجب ترک دائمی آن می‌شود.

بله اگر در روزی از روزها چنین چیزی رخ داد حکمش آن‌طور که در اول گفتیم که اگر حاضر بودن غذا او را از نماز مشغول می‌کند افضل این که ابتدا بخورد اما اگر او را مشغول نمی‌کند افضل این است که ابتدا نماز بخواند.


[۱] رواه مسلم (۵۶۰).

[۲] تخریج آن گذشت.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: إذا حضر الطعام وأقيمت الصلاة فما هو الأفضل في هذه الحال؟

فأجاب -رحمه الله تعالى-: إذا حضر الطعام وأقيمت الصلاة الأفضل أن يأكل الطعام، إذا انشغل قلبه به لو ذهب إلى المسجد؛ لقول النبي صلى الله عليه وسلم «لا صلاة بحضرة طعام، ولا وهو يدافعه الأخبثان» وقال -عليه الصلاة والسلام-: «إذا أقيمت العشاء وحضر العشاء فابدؤوا بالعشاء»، أما إذا كان الرجل لا يهمه أن يذهب إلى المسجد ويصلي فإن الأفضل أن يذهب ويصلي؛ لأن العلة في تقديم العشاء على الصلاة هو خوف انشغال القلب بما حضر من الأكل، فإذا زالت هذه العلة زال الحكم.

ولكن ينبغي أن يتنبه الإنسان لمسألة، وهي: أن لا يجعل وقت أكله مقارنا لوقت الصلاة، مثل أن يجعل وقت عشائه مقارناً لصلاة العشاء كل يوم، فإن هذا يؤدي إلى تركها دائما.

نعم لو حصل هذا في يوم من الأيام لسبب من الأسباب فالحكم كما قلنا أولا: أنه إذا كان ينشغل عن الصلاة بما حضر من الأكل فالأفضل أن يأكل، وإذا كان لا ينشغل فالأفضل أن يصلي.

مطالب مرتبط:

(۲۳۷۱) حکم نگه داشتن ادرار در نماز

انسان زمانی که تحت فشار ادرار و مدفوع باشد و در این حالت نماز بخواند نافرمانی رسول الله ﷺ را کرده است و بعضی از علما گفته‌اند که در این حالت نمازش قبول نیست....

ادامه مطلب …

(۲۳۵۲) نصیحتی به برادران نمازگزار

این برادران را نصحیت می‌کنیم که رسول الله ﷺ از نگاه به اطراف کردن در نماز برحذر داشته است ...

ادامه مطلب …

(۲۳۶۰) حکم خمیازه کشیدن در اثنای نماز

خمیازه از جانب شیطان است همانگونه که رسول الله ﷺ خبر داده است همانطور که با وسوسه کردن به نمازگزار او را مشغول می‌کند چه بسا با خیمازه بر او مسلط شود....

ادامه مطلب …

(۲۳۷۳) حکم خندیدن امام در اثنای نماز

در هر صورت اگر امام در نماز فرض یا نفل بخندد نمازش باطل می‌شود....

ادامه مطلب …

(۲۳۵۳) حکم حرکات اضافی در نماز

کسانی که در نمازشان بدون نیاز حرکت می‌کنند شکی نیست که نمازشان نقض می‌شود و حرکت بدون نیاز در نماز مکروه است و اگر آن پی‌در پی‌ و زیاد باشد نمازش را باطل می‌کند ....

ادامه مطلب …

(۲۳۷۴) حکم حمل پاکت دخانیات در مسجد

نماز صحیح است اگرچه آن حمل کند چون که نجس نیست زیرا هر حرامی نجس نیست ولی هر نجسی حرام است.....

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه