(۲۱۱۰) حکم صف بستن با کودک در نماز

(۲۱۱۰) سوال: حکم صف بستن با کودک غیر ممیزی که سن آن کمتر از پنج سال است چیست؟ و اگر جایز نیست آیا این قطع کننده صف محسوب می‌شود؟ و اگر قطع کننده صف می‌باشد برای امام جایز است که آن را به آخر مسجد ببرد؟ ما را راهنمایی کنید حفظکم الله از این جهت که در مساجد ما بسیار رخ می‌دهد.

جواب:

دو مسئله ضمن این سوال است:

مسئله‌ی اول: صف بستن با این کودکی که به سن تمییز نرسیده است صحیح نیست زیرا که نمازش صحیح نیست و هر کسی که نمازش صحیح نباشد صف بستن با آن نیز صحیح نیست.

و برای همین اگر دو مرد که یکی از آنها امام باشد و یکی دیگر عقب بیاید و با یک کودکی که به سن تمییز نرسیده است صف ببندند نمازش فرادی است و صحیح نمی‌باشد و بر او واجب است که با امام صف ببندند.

مسئله‌ی دوم: ایستادن این کودک صف را قطع نمی‌کند زیرا مسافت کمی است که قطع کننده صف محسوب نمی‌شود ولی شایسته است که والدین با این کودکان کم سن نیایند تا این که نماز‌گزاران را مشغول نکنند که اطرافیان خود را با بازی کردن مشغول می‌کند و اگر اینطور نباشد ولی سرپرستش را مشغول می‌کند. بله اگر ضرورت داشته باشد مثل این که کسی داخل خانه نیست یا فقط اطفالی هستند که نمی‌شود به آنها برای نگه داشتن این کودک اعتماد کرد و سرپرستش می‌ترسد که این کودک با آتش یا غیر آن بازی کند پس این ضرورت است و اشکالی ندارد که کودکش را بیاورد ولی باید او را از اذیت کردن نماز‌گزاران را بازدارد.

تعداد بازدید: 1

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: ما حكم مصافة الطفل غير مميز في الصف وعمره أقل من خمس سنوات؟ وإذا كان لا يجوز فهل يعتبر قاطعا للصف؟ وإذا كان قاطعا للصف هل على الإمام أن يؤخره إلى مؤخرة المسجد؟ أفيدونا حفظكم الله، حيث إن ذلك يكثر عندنا في المساجد.

فأجاب رحمه الله تعالى: تضمن هذا السؤال مسألتين:

المسألة الأولى: مصافة هذا الصبي الذي لا يميز، وجوابها أن مصافته لا تصح لأن صلاته لا تصح، ومن لا تصح صلاته لا تصح مصافته.

وعلى هذا فلو كان رجلان تقدم أحدهما ليكون إماما، وتأخر الثاني مع هذا الطفل الذي لم يميز ، فإنه يعتبر مصليا منفردًا لا تصح صلاته، ويجب عليه أن يصف مع الإمام.

أما المسألة الثانية: فهي قطع الصف، فلا يعتبر وقوف هذا الطفل قاطعا للصف، لأن مسافته قصيرة فلا يكون قاطعا للصف، لكن ينبغي لأولياء الأمور ألا يأتوا بمثل هذا الطفل الصغير، لأنه يشغل المصلين، فإما أن يعبث حال وجوده في الصف فيشغل من حوله، وإما ألا يعبث ولكن يشغل ولي أمره. نعم إن دعت الضرورة إلى ذلك مثل ألا يكون في البيت أحد مع هذا الطفل الصغير، أو ليس معه إلا أطفال لا يعتمد الإنسان على حفظهم له، ويخشى وليه أن يعبث هذا الطفل بنار أو غيرها – فهذه ضرورة لا بأس أن يحضره، ولكن عليه أن يكف أذاه عن المصلين.