(۱۹۸۱) حکم نماز با لباسی که خون چهارپایان در آن وجود دارد

(۱۹۸۱) سوال: من نماز می‌خوانم و بر روی لباسم قسمتی از خون چهارپایان وجود دارد و این به خاطر شرایط کارم می‌باشد آیا این نماز را باطل می‌کند؟ مرا در این مورد راهنمایی کنید بارک الله فیکم.

جواب:

اگر این خون از چهارپایان بعد از ذبح و خروج نفس باشد پس پاک است زیرا خونی که در گوشت و رگ‌ها باقی می‌ماند بعد از مرگ آن پاک و حلال است.

و اما اگر این خون حیوان زنده است یا خونی است که هنگام ذبح ریخته شده، نجس است زیرا اللهÀ می‌فرماید: {قُل لَّاۤ أَجِدُ فِی مَاۤ أُوحِیَ إِلَیَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمࣲ یَطۡعَمُهُۥۤ إِلَّاۤ أَن یَكُونَ مَیۡتَةً أَوۡ دَمࣰا مَّسۡفُوحًا أَوۡ لَحۡمَ خِنزِیرࣲ فَإِنَّهُۥ رِجۡسٌ} [سوره اﻷنعام: ۱۴۵] (بگو: «در آنچه بر من وحی شده است، (چیز) حرامی را که خوردن آن بر خورنده‌ای حرام باشد؛ نمی‌یابم، بجز اینکه مردار باشد یا خون ریخته شده یا گوشت خوک که پلید است) پس یعنی: این چیز، پس ضمیر برمی‌گردد بر ضمیر مستتر در قول: إلا ان یکون، و برنمی‌گردد به قول: أو لحم خنزیر، بلکه به کل مستثنی برمی‌گردد.

و تقدیر آیه: مگر آن‌چیزی حرامی که آن را می‌خورد، مردار یا خون جاری یا گوشت خوک باشد {أو لحم خنزیر} پس آن چیز نجس می‌باشد و قول اللهÀ که می‌فرماید: {فإنه رجس} (یعنی نجس است(

و برای همین می‌گوییم این خونی که از چهارپایان زنده ریخته می‌شود و یا هنگام ذبح از آن خارج می‌شود نجس است مگر این که علما می‌گویند کم آن عفو می‌شود زیرا که پرهیز از آن مشقت دارد.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: أنا أصلي وعلى ملابسي بعض من دم المواشي، وهذا بسبب ظروف العمل، فهل هذا يبطل الصلاة؟ أفيدوني بارك الله فيكم.

فأجاب رحمه الله تعالى: إذا كان هذا الدم من المواشي بعد الذبح وخروج النفس فإنه يكون طاهرا ، لأن الدم الذي يبقى في اللحم والعروق بعد موت الْمُذَكَّاةِ طاهر وحلال.

وأما إذا كان هذا الدم من البهيمة وهي حية، أو كان هو الدم المسفوح الذي يكون عند الذبح فإنه نجس، لقول الله تعالى: ﴿ قُل لَّا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَى مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِهِ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رجس ﴾ [الأنعام: ١٤٥] فإنه أي هذا الشيء، فالضمير عائد على الضمير المستتر في قوله: إلا أن يكون، وليس عائدًا على قوله: أو لحم خنزير، بل هو

عائد على المستثنى كله.

وتقدير الآية إلا أن يكون الشيء المحرم الذي يطعمه ميتة أو دما مسفوحًا ﴿أَوْ لَحْمَ خِنزير﴾ فإن ذلك الشيء يكون نجسًا، فقوله: ﴿ فَإِنَّهُ رجس ﴾ أي: نجس.

وعلى هذا فنقول: إن الدم الذي يخرج من البهيمة وهي حية، أو يخرج منها عند الذبح دم نجس إلا أن العلماء -رحمهم الله – قالوا: إنه يعفى عن يسيره، لمشقة التحرز منه.