(۱۹۰۹) اگر شخصی چند دقیقه قبل از اذان نماز خواند، آیا نمازش را دوباره بخواند؟

(۱۹۰۹) سوال: اگر زنی در خانه‌اش چند دقیقه قبل از اذان مؤذن نماز خواند یا وسط نمازش اذان گفت، آیا نماز را دوباره بخواند یا نه؟ ما را در این مورد راهنمایی کنید جزاکم الله خیرا.

جواب:

معیار در نماز دخول وقت است نه اذان مؤذن و بعضی از مؤذنین مقدار کمی قبل از وقت اذان می‌گویند گمان کرده که وقت داخل شده است اما با توجه به ساعت یا علامات دیگر مشخص است که وقت داخل نشده است و بعضی از مؤذنین ۲ یا ۳ یا ۵ یا ۱۰ دقیقه بعد از دخول وقت اذان می‌گویند همانگونه که الان شنیده می‌شود، پس عبرت به دخول وقت است.

و اگر زن یا مردی قبل از دخول وقت حتی یک دقیقه نماز خوانده است نمازش قبول نیست یعنی فرض از او ساقط نشده است حتی اگر تکبیرة الإحرام را قبل از دخول وقت بکند سپس بلافاصله وقت داخل کند نیز بجا نیامده است و از گردنش ساقط نشده است. مثال این: مردی در هنگام غروب می‌بیند که اکثر خورشید غروب کرده است پس بلند می‌شود و تکبیرة الإحرام را می‌گوید که بقیه‌ی قسمت خورشید نیز غروب می‌کند و غایب می‌شود پس به این مرد می‌گوییم: نماز تو قبول نیست نه فرض آن و نافله‌ی آن، اما فرض آن که قبول نیست چون تکبیرة الإحرام را قبل از دخول وقت گفته است و نافله‌ی آن قبول نیست چون در وقت نهی بوده است زیرا که در اوقات نهی نفل مطلق که سببی ندارند صحیح نیست این در صورتی است که جهل داشته باشد و اگر عمدا این کار را بکند یعنی بداند که نماز مغرب صحیح نیست مگر این قرص خورشید کامل غایب شود با وجود این تکبیرة الإکرام نماز مغرب را بگوید قبل از این که قرص خورشید کامل غایب شود گناه کار است زیرا که اللهÀ را یعنی شریعت اللهÀ را به مسخره گرفته است.

و خلاصه‌ی جواب این است که به این زن می‌گوییم: منتظر باش و قبل از اذان نماز نخوان و به اذانی که قبل از وقت داده می‌شود اقتدا نکن و اگر شک کردی که این اذان قبل از وقت داده است یا در وقت است پس متظر باش تا یقین حاصل کنی یا غلبه‌ی ظن تو این باشد که وقت دخول کرده است.

تعداد بازدید: 4

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: إذا صلت المرأة في بيتها قبل أذان المؤذن بدقائق، أو وافقت المؤذن في منتصف الصلاة، هل تعيد صلاتها أم لا؟ أفتونا في ذلك جزاكم الله خيرا.

فأجاب رحمه الله تعالى: العبرة في الصلاة بدخول الوقت لا بأذان المؤذن، وذلك لأن بعض المؤذنين قد يتقدم قليلا بعض الوقت، لظنه أن الوقت قد دخل، إما بالنظر إلى الساعة، أو لغير ذلك من العلامات وهو لم يدخل، وبعض المؤذنين قد يتأخر بعد الوقت بدقيقتين أو ثلاث أو خمس، أو عشر كما هو مسموع الآن، فالعبرة بدخول الوقت.

وإذا صلت المرأة أو الرجل قبل دخول الوقت ولو بدقيقة واحدة فصلاته غير مقبولة أي لا يسقط بها الفرض حتى وإن كَبَّرَ للإحرام ثم دخل الوقت بعد تكبيرة الإحرام مباشرة فإن الصلاة لا تنعقد فرضًا، ولا تبرأ بها الذمة. مثال ذلك: رجل يشاهد الشمس عند الغروب وقد غرب أكثر قرصها، فقام يصلي المغرب، فلما كبر تكبيرة الإحرام غاب بقية القرص، فنقول لهذا الرجل: إن صلاتك لا تقبل لا فريضة ولا نافلة. أما كونها لا تقبل فريضة فلأنه كبر للإحرام قبل دخول الوقت، وأما كونها لا تقبل نافلة فلأنه كبر لنافلة في وقت النهي فلا تقبل لأن أوقات النهي لا يصح فيها النفل المطلق الذي لا سبب له، هذا إذا كان عن جهل، أما إذا كان متعمدا – يعني: يعلم أنه لا تصح صلاة المغرب إلا إذا غاب قرص الشمس كله، ثم كبر تكبيرة الإحرام لصلاة المغرب قبل أن يغيب القرص كله- فإن هذا يكون آثما، لأن في هذا استهزاء بالله -عز وجل-، -أي: بشريعة الله-. وخلاصة الجواب أن نقول لهذه المرأة انتظري، لا تصلي قبل أن يؤذن، ولا تعتدي بأذان يكون قبل الوقت، وإذا شككت في كون هذا الأذان قبل الوقت أو في الوقت فانتظري حتى تتيقني، أو يغلب على ظنك أن الوقت قد دخل.