(۱۷۲۱) اگر در حالت حیض، معلم از من خواست که قرآن را تلاوت کنم، حکم شرع در این باره چیست؟

(۱۷۲۱) سوال: اگر در حالت حیض، معلم از من خواست که قرآن را تلاوت کنم، حکم شرع در این باره چیست؟ نظر به این که این موقع، وقت امتحان نیست.

جواب: برخی علما تلاوت قرآن برای زن حائض را جایز می‌دانند زیرا احادیث وارده در منع این کار، ضعیف هستند. برخی دیگر معتقد هستند که تلاوت قرآن برای زن حائض، جایز نیست و به همین احادیث، استدلال می‌کنند. نظر من بر این است که اگر زن حائض بنا بر نیاز و مصلحت، قرآن را تلاوت نماید، ایرادی ندارد؛ مثلا به خاطر ترس از فراموشی آیات، خواندن اذکار شب و ‌روز، آموزش به فرزندان و دختران، یاد گرفتن، امتحان و غیره؛ در صورتی که نیاز باشد هیچ شکی در جایز بودنش نیست اما اگر بنا بر نیاز نباشد، بهتر است انجام نشود. اگر معلم از وی درخواست نمود که قرآن را تلاوت نماید در حالی که وی حائض است، باید به خانم معلم بگوید: من در حالت و شرایطی هستم که دوست ندارم قرآن را در این حالت، تلاوت کنم و شرایط خود را برایش بیان می‌کند تا او را معذور بداند.

تعداد بازدید: 5

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: إذا طلبت مني المعلمة تلاوة القرآن الكريم، وأنا في حالة الحيض، ففعلت ذلك، علما بأن ذلك الوقت لم يكن وقت اختبار، فما حُكْم ما فعلت؟

فأجاب رحمه الله تعالى: يرى بعض أهل العلم أن الحائض لها أن تقرأ القرآن؛ لأن الأحاديث الواردة في منع الحائض من قراءة القرآن ضعيفة. ويرى آخرون أن المرأة الحائض لا يحل لها أن تقرأ القرآن، ويستدلون بهذه الأحاديث. والذي أرى أن المرأة الحائض لا حَرَجَ عليها أن تقرأ القرآن عند الحاجة لذلك، فمن الحاجة أن تخاف نسيانه، ومن الحاجة أن تقرأ الأوراد التي تقرأ في أول النهار وآخره، ومن الحاجة أن تُدرّسه لأولادها، ومن الحاجة أن تدرسه للبنات، ومن الحاجة أن يكون ذلك في زمن الاختبار. والمهم أنه مع الحاجة لا شك في الجواز، أما ما عدا الحاجة فالأولى ألَّا تقرأ القرآن، فإذا أمرتها المدرسة أن تقرأ القرآن وعليها العادة، فإنها تقول للمدرسة: أنا في حالٍ أُحِبُّ أَلَّا أقرأ القرآن فيها. وتبين للمدرسة ظروفها حتى تعذرها في ذلك.