(۱۵۷۰) حکم غسل با وجود مانیکور بر ناخن‌ها

(۱۵۷۰) سوال: زنی روی ناخن‌های دستش مانیکور قرار داده و سپس با همان مانیکور، غسل واجب انجام داده است. وی این مسئله را بعد از چند ساعت به یاد آورده است. آیا بعد از برداشتن مانیکور، باید دوباره غسل انجام دهد؟

جواب:

ابتدا باید بپرسیم که حکم این مانیکور چیست؟ چنان که من اطلاع دارم مانیکور، ناخن‌های بلندی است که وقتی زن استفاده می‌کند، چنان به نظر می‌رسد که گویا این زن، ناخن‌های بلندی دارد. شکی نیست که این کار، زشت کردن و ابراز مخالف با فطرت از سوی زن است؛ زیرا فطرت، کوتاه نمودن ناخن می‌باشد اما این کار، عکس فطرت است! یعنی زن کاری می‌کند که به نظر می‌رسد ناخن‌های بلندی دارد لذا می‌خواهد با مخالفت کردن با فطرت، خود را زیبا کرده و بیاراید.

به خواهرانم نصیحت و توصیه می‌کنم که این مانیکور را کنار بگذارند؛ این کار در واقع، انگشتان زن را زیبایی نمی‌بخشد بلکه آن را زشت می‌کند. گاهی نیز زن از یاد می‌برد که آن‌ را بردارد سپس با همان حال، وضو می‌گیرد یا غسل انجام می‌دهد و در این صورت، وضو و غسلش درست نیست زیرا این مانیکور، مانع رسیدن آب می‌شود.

در پاسخ به این سؤال می‌گوییم: این زن باید غسل را دوباره انجام داده و نمازی که با این غسل (غسل اول که صحیح نبوده است) خوانده را نیز دوباره ادا نماید.

تعداد بازدید: 4

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: امرأة وضعت على أظافرها مناكير، ثم اغتسلت من الحدث الأكبر، وهي لم تُزل هذا المناكير عن أظافرها، ولم تتذكر إلا بعد ثلاث أو أربع ساعات، فهل يلزمها إعادة الغُسل بعد إزالة هذا المناكير؟

فأجاب رحمه الله تعالى: أولا: لا بد أن نسأل عن المناكير؟ ولبس هذا المناكير – فيما أعرف- أنها أظافر طويلة إذا رآها الإنسان ظن أن أظافر المرأة طويلة، وهذا لا شك أنه تقبيح وإظهار لأمر تخالف به المرأة الفطرة؛ لأن الفطرة قص الأظافر، وهذه عكس قص الأظافر ، بمعنى: أنها تظهر المرأة وكأن أظافرها طويلة، فهي تريد أن تتجمل بما يخالف الفطرة.

ونصيحتي لأخواتي أن يَدَعْنَ هذه المناكير، ثم إنها تُقبح أصابع المرأة ولا تُجملها، ويحدث أحيانًا أن تنسى المرأة إزالتها، ثم تتوضأ أو تغتسل وهي عليها، فلا يصح لها غُسل ولا وضوء؛ لأن هذه المناكير تمنع وصول الماء.

أما الإجابة عن السؤال فنقول: إن عليها أن تُعيد الغسل، وأن تعيد الصلاة التي صلتها بهذا الغُسل أعني: بالغُسل الأول الذي لم يصح.