(۵۷۷) حکم شرع در مورد فرقه‌هایی که از مردم بیعت می‌گیرند

(۵۷۷) سوال: برخی افراد هستند که از مردم، بیعت می‌گیرند؛ مانند: طریقه‌ی شاذليه، صوفيه، رفاعيه و بيوميه. آنان در مراسم تولد اوليا و صالحان مانند سیدنا حسين رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُ، سیده زينب و سید بدوي و بسیاری دیگر از اولیای نیک الهی، اذکاری می‌گویند. به نظر شما حکم شرع در این باره چیست؟

جواب:

نظرم در مورد تمامی چنین فرقه‌ها، مذاهب و طریقت‌ها، واجب بودن سنجیدن آن‌ها با كتاب الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و سنت رسول الله ﷺ است؛ هر آن‌چه از آن که درست و حق باشد، پذیرفته می‌شد و هر چیزی که نادرست و باطل باشد، رد کردن، عدم اعتبار دادن به آن و عدم تمسک به آن واجب است. طریقت‌هایی که در سؤال مطرح شد نیز باید با كتاب الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و سنت رسول الله ﷺ سنجیده شود و در صورتی که شامل دعا و درخواست از اولیا، مقدم کردن محبت آنان بر محبت الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و پیامبرش ﷺ و تعلق و وابستگی به آنان و دعایشان باشد، از جمله شرک است که گاهی شرک اکبر و موجب خروج از دین می‌باشد؛ در نتیجه سودی از این طریقت‌ها نمی‌برند.

توصیه و نصیحتم برای این افراد و دیگران این است که در امور دینی خود به آن‌چه پیامبر ﷺ و اصحاب و یارانش رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُم بر آن بوده‌اند باز گردند زیرا این بهترین روش است و تنها همین است که نزد الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ برایشان سودبخش خواهد بود اما چیزهایی که اینان بدان وابسته شده‌اند، هیچ پایه و اساسی ندارد.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل هو مصري: نسأل عن الناس الذين يعطون الناس العهود؛ مثل الطرق الشاذلية والصوفية والرفاعية والبيومية، ويقيمون الأذكار في موالد أولياء الله الصالحين؛ مثل سيدنا الحسين والسيدة زينب والسيد البدوي، والكثير من أولياء الله الصالحين. فما حكم الشرع في نظركم – في ذلك؟

فأجاب -رحمه الله تعالى -: الذي نرى في هذه الطرق وغيرها من الطرق والنحل والمذاهب أنه يجب أن تُعرَض على كتاب الله، وسنة رسول الله صلى الله عليه وسلم فما كان منها حقًا قُبِل، وما كان منها باطلا وَجَب رده، وعدم الاعتماد عليه، وعدم التمسك به.

وهذه الطرق التي عددها السائل تنبني على ما أشرنا إليه من وجوب عرضها على كتاب الله وسنة رسول الله صلى الله عليه وسلم، فإذا اشتملت هذه الطرق على دعاء الأولياء، وتقديم محبتهم على محبة الله ورسوله صلى الله عليه وسلم، والتعلق بهم ودعائهم، كان ذلك داخلا في الشرك، وقد يكون شركا أكبر مخرجا عن الملة، فلا ينتفعون بهذه الطرق.

وإن نصيحتي لهم ولغيرهم أن يرجعوا في أمرهم وشئون دينهم إلى ما كان عليه النبي صلى الله عليه وسلم وأصحابه، فإن ذلك هو الخير ، وهو الذي ينفعهم عند الله، وأما هذه الأمور التي يتعلقون بها فإنها لا أصل لها.