چهارشنبه 23 ربیع‌الثانی 1447
۲۳ مهر ۱۴۰۴
15 اکتبر 2025

(۹۲) درمان برخی از بیماری‌ها توسط چاهی در مدینه منوره

(۹۲) سوال: بعضی از مردم برای درمان برخی از بیماری‌ها، به چاهی در راه مدینه منوره و نیز نزد چشمه‌ای در تهامه می‌روند. در حالی ‌که شفا دهنده فقط الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است. وقتی از آن جا بر می‌گردند، می‌گویند: فلان بیماری‌ آن‌ها درمان شد؛ نظرتان درمورد ادعای درمان در این آب‌ها چیست؟

جواب:

اگر از لحاظ حسی ثابت شد که این آب از خاصیت درمانی برخوردار است، اشکالی ندارد که برای درمان به آن‌جا بروند؛ زیرا طبابت دو نوع است:

اول: طبابت بنا بر آنچه در شرع ثابت شده است؛ این حالت همیشه مقبول و پسندیده است و فرد در موردش سؤال نمی‌شود؛ بلکه می‌پرسند: آیا این دارویی که در شرع ثابت شده، دارویی برای همین بیماری معیّن است؟ چون هر دارویی برای تمام بیماری‌ها مناسب نیست.

دوم: طبابت بنا بر چیزی که با تجربه ثابت شود نه با شرع؛ این حالت در داروهایی که گذشته و حال استفاده می‌شود، بسیار زیاد است لذا اگر با استعمال و تجربه ثابت شد که این دارو از لحاظ حسی سبب درمان است، استعمال آن اشکالی ندارد. بسیاری از داروهایی که امروزه مردم استفاده می‌کنند، منفعت آن‌ها از راه تجربه دانسته شده چون در مورد آن‌ها دلیلی از شرع نازل نشده است.

بنابراین اگر خاصیت درمانی آن آب‌ها با تجربه ثابت شد، اشکالی ندارد به آنجا بروند و خود را مداوا نمایند.

***

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: إن بعض الناس يقومون بالذهاب إلى البئر التي تقع على طريق المدينة المنورة، ومثلها العين التي تقع في تهامة، لقصد طلب الشفاء من بعض الأمراض، والشافي هو الله -سبحانه وتعالى-، وأنه عند العودة من هناك يخبروننا بأنهم قد شُفي البعض منهم من بعض الأمراض التي بهم، مثل أمراض كثيرة والأمراض الصعبة فما رأيكم في صحة ما يذكرون عند اعتقادهم بأن الاغتسال من ذلك الماء يشفي المرضى، والله يحفظكم؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: رَأَيْنَا في هذا أنه إذا ثبت أن لهذا الماء تأثيرًا حسيا في إزالة الأمراض فإنه لا بأس من قصده والاستشفاء به، وذلك لأن الطب على نوعين:

أحدهما: ما ثبت به الشرع، فهذا مقبول بكل حال ولا يسأل عنه، إنَّما يسأل عن هل هذا الذي ثبت بالشرع أنه دواء هل يكون دواء لهذا المرض المعين؟ لأنه ليس كل ما كان دواء لمرض يكون دواء لكل مرض.

القسم الثاني: شيء لم يثبت به الشرع لكنه ثبت بالتجارب، وهذا كثير جدا من الأدوية المستعملة قديمًا وحديثًا، فإذا ثبت بالاستعمال والتجارب أن هذا له تأثير حسي في إزالة المرض فإنه لا بأس باستعماله، وكثير من الأدوية التي يتداوى بها الناس اليوم إنما عُلمت منافعها بالتجارب، لأنه لم ينزل فيها شرع.

فالمهم أن ما أشار إليه السائل من هذه المياه، إذا ثبت بالتجارب أن لها تأثيرًا في بعض الأمراض، فإنه لا بأس بالاستشفاء بها والذهاب إليها.

مطالب مرتبط:

(۵۴) درمان بیماران با آیات قرآنی

قرآن، سراسرش خیر و برکت است و شکی نیست که مؤثر است اما واجب است بدانیم همان ‌طور که گفته می‌شود: قدرت و سودمند بودن شمشیر به صاحبش بستگی دارد...

ادامه مطلب …

(۷۴) حکم رقیه کردن بر روی آب و نوشاندن آن به مریض

برخی از سلف این کار را انجام داده‌اند؛ یعنی در آب می‌دمند و سپس شخص بیمار آن را می‌نوشد که تجربه شده و سودمند بوده است....

ادامه مطلب …

(۵۸) انواع دعاها در رقیه

از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین دعاهایی که در رقیه خوانده می‌شود سوره‌ی فاتحه است؛ تلاوت سوره‌ی فاتحه بر مریض از اسباب شفا یافتن او است.

ادامه مطلب …

(۶۶) حکم استفاده از روغنی که بر آن خوانده شده

جایز است آنچه از روغن، آب، خرما، نان و غیره که بر آن خوانده شده استفاده شود؛ خواندن بر همه‌ی روغن‌ها، خوراکی‌‌ها و نوشیدنی‌هایی که مریض، آن‌ها را می‌خورد و می‌نوشد، جایز است.

ادامه مطلب …

(۸۳) حکم آویزان کردن بعضی نوشته‌ها برای محافظت از چشم زخم

باید بدانیم اسبابی که خیر را به ارمغان می‌آورد و شر را دور می‌نماید، باید از شرع گرفته شود؛ زیرا چیزهایی مانند جلب خیر و دفع شر فقط با تقدیر الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ صورت می‌پذیرد. بنابراین ناچار به پیمودن راهی هستیم که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ برای رسیدن به آن قرار داده است...

ادامه مطلب …

(۷۲) حکم نوشتن آیاتی از قرآن روی صفحه‌ای از چوب

این که رسول‌ اللهﷺ این کار را انجام داده باشد را نمی‌دانیم؛ اگر بعضی از سلف آن را انجام داده‌ باشند انجامش اشکالی ندارد؛ اما بهتر است خودش آیات و احادیثی را که در سنت وارد شده بر شخص بیمار بخواند که قرائت سوره‌‌ی فاتحه از این جمله است؛ این از بلیغ‌ترین داروها است.

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه