شنبه 25 ذیحجه 1446
۳۰ خرداد ۱۴۰۴
21 ژوئن 2025

۴۸۰ – چرا گذاشتنِ اسم «عبدالحارث» شرک است، با اینکه الله، «حارث» است؟

۴۸۰ – از شیخ رحمه الله سوال شد: چرا گذاشتنِ اسم «عبدالحارث» شرک است، با اینکه الله، «حارث» است؟

جواب دادند: در گذاشتنِ اسم عبدالحارث، نسبت عبودیت برای غیر الله وجود دارد. زیرا حارث، همان است، چنان که رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: «همه‌ی شما حارث، و همه‌ی شما همّام هستید». بنا بر این وقتی انسان، عبودیت را به مخلوق نسبت دهد، نوعی شرک است. اما به درجه‌ی شرک اکبر نمی‌رسد. به همین خاطر اگر کسی خود را به این اسم نامید، بر او واجب است آن را تغییر دهد و آن را به اسم الله سبحانه و تعالی اضاف نماید، یا آن را به اسمی تغییر دهد که مضاف نباشد. همچنین از رسول الله صلی الله علیه وسلم ثابت است که فرمودند: «دوست داشتنی‌ترین اسم‌ها نزد الله، عبدالله و عبدالرحمن هستند». اما سخنی که نزد عوام مشهور است و می‌گویند: «دوست داشتنی ترین اسم‌ها نزد الله، آنهایی هستند که دال بر عبودیت و حمد باشند»، و آن را به رسول الله صلی الله علیه وسلم نسبت می‌دهند، درست نیست. یعنی نسبت دادن این سخن به رسول الله صلی الله علیه وسلم درست نیست. زیرا چنین چیزی با این لفظ، از رسول الله صلی الله علیه وسلم وارد نشده. بلکه آنچه وارد شده، این است که فرمودند: «دوست داشتنی‌ترین اسم‌ها نزد الله، عبدالله و عبدالرحمن هستند».

اما اینکه سائل در سوالش گفت: «حارث نیز یکی از اسم‌های الله است»، من چنین چیزی در میان اسماء الله سراغ ندارم. بلکه وصفی که در این مورد آمد، زارع است، و به آن نامیده نمی‌‌شود. چنان که در قران آمده: {أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ. أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ}[۱]، یعنی: { آیا به آنچه می‌کارید، توجه کرده‌اید؟ آیا شما، آن را می‌رویانید یا ما می‌رویانیم}؟


[۱] – سوره واقعه، آیات «۶۳و۶۴».

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

(480) وسئل فضيلة الشيخ: لماذا كان التسمي بعبد الحارث من الشرك مع أن الله هو الحارث؟

فأجاب قائلاً: التسمي بعبد الحارث فيه نسبة العبودية لغير الله – عَزَّوَجَلَّ – فإن الحارث هو الإنسان كما قال النبي، ﷺ: “كلكم حارث وكلكم همام” فإذا أضاف الإنسان العبودية إلى المخلوق كان هذا نوعاً من الشرك، لكنه لا يصل إلى درجة الشرك الأكبر، ولهذا لو سمي رجل بهذا الاسم لوجب أن يغيره فيضاف إلى اسم الله ـ سُبْحَانَهُ‌وَتعالى ٰ ـ أو يسمى باسم آخر غير مضاف وقد ثبت عن النبي، ﷺ، أنه قال: “أحب الأسماء إلى الله عبدالله وعبدالرحمن” وما اشتهر عند العامة من قولهم: خير الأسماء ما حمد وعبد ونسبتهم ذلك إلى رسول الله، ﷺ، فليس ذلك بصحيح أي ليس نسبته إلى النبي، ﷺ، صحيحة فإنه لم يرد عن النبي، ﷺ، بهذا اللفظ وإنما ورد “أحب الأسماء إلى الله عبدالله وعبدالرحمن”.

أما قول السائل في سؤاله: “مع أن الله هو الحارث” فلا أعلم اسماً لله تعالى بهذا اللفظ، وإنما يوصف – عَزَّوَجَلَّ – بأنه الزارع ولا يسمى به كما في قوله تعالى : (أفرأيتم ما تحرثون. أأنتم تزرعونه أم نحن الزارعون) (سورة الواقعة، الآيتان “63-64”).

مطالب مرتبط:

۴۵۱ – آیا در اسلام، تجدیدِ تشریع هست؟

۴۵۱ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا در اسلام، تجدیدِ تشریع هست؟ جواب دادند: کسی که بگوید: در اسلام، تجدیدِ تشریع وجود دارد، واقع بر خلاف اوست؛ زیرا اسلام با وفات رسول الله صلی الله علیه وسلم، کامل شده، و تشریع نیز با آن به پایان رسیده است. بله، حوادث و وقایع تجدید […]

ادامه مطلب …

۴۸۶ – حکم این سخن که به شخص گناهکاری می‌گویند: «فلانی از هدایت دور شده» یا «از بهشت دور شده» یا «از مغفرت الله دور شده»

۴۸۶ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم این سخن چیست که برخی مردم وقتی کسی را می‌بینند که در ارتکاب گناهان، زیاده روی می‌کند، می‌گویند: «فلانی از هدایت دور شده»، یا «از بهشت دور شده»، یا، «از مغفرت الله دور شده»؟ جواب دادند: گفتن این سخنان جایز نیست و نوعی تصمیم گیری به […]

ادامه مطلب …

۴۶۲ – حکم گفتن جملاتی نذیر «در حج این قدر ضرر کردم»

۴۶۲ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم این سخن که برخی مردم می‌گویند، چیست: «در حج این قدر ضرر کردم، و در عمره، این قدر ضرر کردم، و در جهاد، این قدر ضرر کردم و و و»؟ جواب دادند: این عبارات درست نیستند. زیرا هر آنچه در طاعت الله صرف شده باشد، ضرر […]

ادامه مطلب …

۴۲۵ – حکم این سخن: «الله ماده نیست» چیست؟

۴۲۵ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم این سخن چیست: «الله ماده نیست»؟ جواب دادند: گفتن «الله ماده نیست»، سخنی است منکر؛ زیرا بحث در چنین موضوعی، بدعتی منکر است. هیچ چیز همانند الله تعالی نیست. او اول است و خالق هر چیزی است. این شبیه سوال مشرکان از رسول الله صلی الله […]

ادامه مطلب …

۴۴۵ – حکم عباراتی مانند: به نام وطن، به نام ملت، به نام عربیّت

۴۴۵ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم این عبارات چیست: «به نام وطن، به نام ملت، به نام عربیّت»؟ جواب دادند: اگر قصد انسان از این عبارات، این باشد که تعبیری از عرب یا اهل بلد داشته باشد، اشکالی ندارد. اما اگر به قصد تبرک و استعانت باشد، نوعی از شرک به حساب […]

ادامه مطلب …

۴۸۲ – آیا گفتن «به کیف خودت»، و گفته‌ی برخی مردم در مثل مشهور: «العین و ما تری و النفس و ما تشتهی» درست است؟

۴۸۲ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا گفتن «به کیف خودت»، و گفته‌ی برخی مردم در مثل مشهور: «العین و ما تری، و النفس و ما تشتهی»[۱]، درست است؟ جواب دادند: در گفتن این الفاظ اشکالی ندارد. اما به شرطی که مقید به چیزی باشند که مخالف شرع نیست. انسان در همه چیز […]

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه