۴۵۷ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم این سخن که برخی مردم می‌گویند، چیست: «بر تو حرام است که چنین و چنان کنی»؟
جواب دادند: چیزی که آن را حرام توصیف می‌کنند، یا از چیزهایی است که الله آن را حرام فرموده؛ مثل اینکه اگر گفتند: حرام است شخصی به حقوق برادرش تجاوز کند، و امثال چنین چیزهایی؛ گفتنِ حرام در مورد چنین چیزهایی، صحیح بوده و مطابق با چیزی است که در شرع آمده است.
اما اگر چیزی باشد که حرام نیست؛ به هیچ عنوان جایز نیست که گفته شود حرام است. حتی اگر فقط مجرد لفظ باشد؛ زیرا ممکن است این تصور را برساند که حلال الله را حرام کرده، یا این گونه به نظر رسد که الله را در قضاء و قدرش، مجبور به کاری کرده است. به طوری که قصدشان از تحریم، تحریم قَدَری باشد. زیرا تحریم یا قدری است و یا شرعی. هر تحریمی که متعلق به فعل الله عز و جل است، تحریم قَدَری، و آنچه متعلق به شرع الله تعالی است، تحریم شرعی است. بر این اساس، چنین کسانی از گفتن این کلام نهی می‌شوند. حتی اگر منظورشان تحریم شرعی نباشد. زیرا حتی تحریم قدری نیز ربطی به آنان ندارد و تنها مختص الله است که هر کاری بخواهد انجام می‌دهد. هر چه را اراده کند به وجود آورد، به وجود می‌آورد، و هر چیزی را که اراده کند منع نماید، منع می‌کند. مهم اینکه سعی کنند از گفتن چنین کلماتی خودداری کرده و از آن دوری نمایند؛ حتی اگر منظورشان از آن، منظور درستی باشد. والله الموفق.
