رساله

بسم الله الرحمن الرحیم

از: محمد بن صالح عثیمین

به: برادر بزرگوار، شیخ ….. حفظه الله تعالی و جعله من عباده الصالحین، و أولیائه المتقین، و حزبه المفلحین. آمین.

و بعد…

نامه‌تان که متضمن سلام و نصیحت بود به من رسید. علیکم السلام و رحمة الله وبرکاته. الله به خاطر نصیحت کاملتان به شما از جانب من جزای خیر دهد و از الله می‌خواهم نصیحتتان برایم نافع باشد.

شکی نیست روشی که شما در نصیحت پیموده‌اید، بهترین روش تناصح بین برادران است. زیرا انسان محل خطا و فراموشی است، و مومن آینه‌ی برادرش است، و هیچ کس ایمان ندارد تا وقتی که آنچه را برای خود دوست می‌دارد، برای برادرش نیز دوست بدارد.

نصیحتتان با عبارات نصیحت آمیز و دعاهای صادقانه‌ای که در آن بود، بر من تاثیر زیادی گذاشت. از الله می‌خواهم که آنها را قبول کرده و برای شما نیز همانند آن را بنویسد.

اما موضوعی که در مورد تکرار جوابم در مورد اباحت تصویری که دوربین گرفته شده، به آن اشاره فرموده بودید: می‌گویم: من به هیچ وجه عکس گرفتن – منظور عکس چیزی است مثل انسان یا غیره که دارای روح است – جز برای ضرورت یا نیاز، مباح ندانسته‌ام. مثل: عکس روی کارت شناسایی و گواهی‌نامه و اثبات حقایق و غیره…

اما گرفتن عکس برای تعظیم و یادگاری و یا برای لذت بردن از تماشای آن یا لذت جویی از آن؛ به هیچ وجه چنین عکسی را مباح نمی‌دانم. چه این تصویر، مجسمه باشد یا نقش و نگار، و فرقی نمی ‌کند که کار دست باشد یا دوربین. زیرا حدیث رسول الله صلی الله علیه که می‌فرماید: «ملائکه به خانه‌ای که در آن تصویر باشد، داخل نمی‌شوند» عام است، و هنوز نیز به همین فتوا می‌دهم و کسانی را که عکس یادگاری دارند، دستور می‌دهم آنها را از بین ببرند، و اگر تصویر متعلق به کسی باشد که از دنیا رفته، برای از بین بردنش بیشتر سخت گیری می‌کنم.

اما تصویر جاندارانی مثل انسان یا حیوان، شکی نیست که حرام و از گناهان کبیره هستند. زیرا ثابت است که فاعل چنین کاری از زبان رسول الله صلی الله علیه وسلم لعنت شده است. حرمت این کار آشکار است، خصوصا زمانی که مجسمه بوده و یا به وسیله‌ی دست کشیده شده باشد. اما وقتی که دستگاه فوری باشد که عکس می‌گیرد و انسان هیچ دستی در آن برای کشیدن صورت یا جسم و امثال آن ندارد؛ اگر برای یادگاری و اغراض دیگری مثل این باشد که عکس گرفتن را مباح نمی‌کنند، در این صورت گرفتن آن به وسیله ‌دوربین، از باب تحریم وسایل، حرام است. اما اگر عکس برای ضرورت یا حاجت باشد، اشکالی ندارد.

این خلاصه‌ی رأی من در این مساله است. اگر صواب باشد، از جانب الله است و اوست که بر من منت دارد، و اگر خطا باشد، از من و به خاطر کوتاهی من است، و از الله می‌خواهم مرا به خاطر آن ببخشد، و به آنچه صواب است، مرا هدایت نماید. والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.