۳۰۴ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا مشروع است که انسان بگوید: «پروردگارا، مرا یکی از زائرین قبر پیامبرت صلی الله علیه وسلم قرار ده» یا بگوید: «پروردگارا، مرا یکی از زائرین مسجد پیامبرت صلی الله علیه وسلم قرار ده»؟
جواب دادند: مشروع این است که بگوید مرا یکی از زائران مسجد پیامبر صلی الله علیه وسلم قرار ده؛ زیرا مسجد ایشان است که به خاطر آن مسافرت میشود. پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «مسافرت فقط برای رفتن به سه مسجد، درست است: مسجد الحرام، و مسجد من، و مسجد الاقصی».
در اینجا نکتهای را باید گوشزد کنم، و آن اینکه: بسیاری از مردم بیشتر از اینکه مشتاق زیارت مسجد النبی باشند، مشتاق زیارت قبر ایشان هستند. بلکه حتی اشتیاقشان به زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم از اشتیاق زیارت کعبه نیز بیشتر است. این گمراهی آشکار است. هیچ کس شکی ندارد که حق رسول الله صلی الله علیه وسلم از حق الله تعالی پایینتر است. رسول الله علیه الصلاة والسلام بشری است که از جانب الله فرستاده شده است، و اگر الله او را به رسالت بر نمیگزید، چنین حقی که از حق همهی بشر بالاتر است را نداشت. اما اینکه حقش مساوی با حق الله تعالی باشد، یا اینکه محبت رسول الله صلی الله علیه وسلم در قلب انسان بیشتر از محبت الله تعالی باشد، خطایی بس بزرگ است. محبت رسول الله علیه الصلاة و السلام تابع محبت الله است، و معظّم داشتن ایشان، تابع تعظیم الله سبحانه و تعالی است و تعظیم پیامبر، پایینتر از تعظیم الله تعالی است. به همین خاطر رسول الله صلی الله علیه وسلم ما را از غلو کردن در مورد خودشان و مساوی دانستن حق ایشان با حق الله تعالی، نهی کردهاند. یک بار مردی به او گفت: هر چه الله و شما بخواهید. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «مرا شریک الله قراردادی؟ بلکه هرچه الله بخواهد».
خلاصه اینکه: بر انسان واجب است که تعظیم الله و محبت او در قلبش از محبت و تعظیم هر چیزی دیگری بیشتر باشد، و محبت و تعظیم پیامبر صلی الله علیه وسلم در قلبش از محبت و تعظیم هر مخلوق دیگری بیشتر باشد. اما مساوی دانستن حق پیامبر صلی الله علیه وسلم و حق الله تعالی در اموری که خاص به الله تعالی است، خطایی بزرگ است.