جمعه 18 ربیع‌الثانی 1447
۱۷ مهر ۱۴۰۴
10 اکتبر 2025

۲۷۵ – حکم عبادتی که همراه ریا باشد چیست؟

۲۷۵ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم عبادت، هنگامی که ریا به آن وارد شود، چیست؟

جواب دادند: حکم این است: داخل شدن ریا به عبادت، دارای سه وجه است:

وجه اول: چیزی که از اول باعث عبادت شده، ریاء است. مثل کسی که نماز می‌خواند تا مردم از او به خوبی یاد کنند. چنین ریایی، مبطل عبادت است.

وجه دوم: ریا در اثنای عبادت به آن وارد شود. یعنی: چیزی که اول به خاطر آن وارد عبادت شده، اخلاص برای الله است. اما در اثنای عبادت، ریا وارد می‌شود. این عبادت از دو حالت خارج نیست:

حالت اول: اول عبادت با آخر آن مرتبط به هم نباشند. بنا بر این، اول آن در هر صورت صحیح، و آخر آن، باطل است. مثال آن، شخصی است که صد ریال دارد و می‌خواهد از آن صدقه دهد. به همین خاطر پنجاه ریالش را خالصانه برای الله، صدقه می‌دهد. سپس در پنجاه ریال باقی مانده، ریا به او وارد می‌شود. در این صورت، پنجاه ریال اولی، صدقه‌ی صحیح و مقبول است، و پنجاه ریال آخری، به خاطر اینکه ریا به آن وارد شده و اخلاص را از بین برده، باطل است.

حالت دوم: اول عبادت را با آخر آن مرتبط کند، که در این صورت انسان از دو حالت خارج نیست:

اول: ریا را دفع کرده و از وجود آن، آرامش نگیرد. بلکه از آن روی گردانده و اکراه داشته باشد. در این صورت، هیچ تاثیر ندارد. به دلیل اینکه رسول الله صلی الله علیه وسلم فرموده‌اند: «الله تعالی از سخنی که امتم در دل خود می‌گویند، گذشت فرموده؛ تا زمانی که آن را انجام ندهد یا بر زبان نیاورد».

دوم: با این ریا، آرامش گیرد و آن را دفع نکند. در این صورت، همه‌ی آن عبادت باطل است. زیرا اول و آخر آن عبادت با هم مرتبط هستند. مثال آن، کسی است که نماز را با اخلاص شروع می‌کند. سپس در رکعت دوم ریا بر او وارد می‌شود. در این صورت همه‌ی نمازش باطل است؛ چون اول و آخر آن با هم مرتبط هستند.

وجه سوم: ریا بعد از انجام عبادت وارد شود. در این صورت هیچ تاثیر بر آن ندارد و آن را باطل نمی‌کند. چون به صورت صحیح به اتمام رسیده و بنا بر این با به وجود آمدن ریا بعد از انجام آن، فاسد نمی‌شود.

خوشحالی انسان به خاطر اینکه مردم پی به عبادت او برده‌اند، ریا نیست؛ زیرا این خوشحالی، بعد از فارغ شدن از عبادت به وجود آمده است. همچنین، وقتی انسان از طاعتی که انجام داده‌، خوشحال می‌شود، ریا نیست. زیرا این دلیل ایمان اوست. رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: «کسی که حسنه‌اش او را شادمان، و بدی‌اش او را ناراحت می‌کند، مومن است». همچنین از رسول الله صلی الله علیه وسلم در این مورد سوال شد. فرمود: «این بشارت عاجل مومن است».

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

(275) سئل فضيلة الشيخ- أعلى الله درجته في المهديين -: عن حكم العبادة إذا اتصل بها الرياء؟

فأجاب قائلاً : حكم العبادة إذا اتصل بها الرياء أن يقال : اتصال الرياء على ثلاثة أوجه :

الوجه الأول : أن يكون الباعث على العبادة مراءاة الناس من الأصل كمن قام يصلي لله مراءاة الناس من أجل أن يمدحه الناس على صلاته فهذا مبطل للعبادة.

الوجه الثاني: أن يكون مشاركاً للعبادة في أثنائها : بمعنى أن يكون الحامل له في أول أمره الإخلاص لله ، ثم طرأ الرياء في أثناء العبادة ، فهذه العبادة لا تخلو من حالين :

الحال الأولى: أن لا يرتبط أول العبادة بآخرها فأولها صحيح بكل حال، وآخرها باطل. مثال ذلك رجل عنده مائة ريال يريد أن يتصدق بها فتصدق بخمسين منها صدقة خالصة ، ثم طرأ عليه الرياء في الخمسين الباقية ، فالأولى صدقة صحيحة مقبولة ، والخمسون الباقية صدقة باطلة لاختلاط الرياء فيها بالإخلاص.

الحال الثانية: أن يرتبط أول العبادة بآخرها فلا يخلو الإنسان حينئذ من أمرين:

الأمر الأول: أن يدافع الرياء ولا يسكن إليه بل يعرض عنه ويكرهه ، فإنه لا يؤثر شيئاً لقوله، ﷺ : “إن الله تجاوز عن أمتي ما حدثت به أنفسها ما لم تعمل أو تتكلم”.

الأمر الثاني: أن يطمئن إلى هذا الرياء ولا يدافعه ، فحينئذ تبطل جميع العبادة لأن أولها مرتبط بآخرها . مثال ذلك أن يبتدئ الصلاة مخلصاً بها لله- تعالى – ثم يطرأ عليها الرياء في الركعة الثانية فتبطل الصلاة كلها لارتباط أولها بآخرها.

الوجه الثالث : أن يطرأ الرياء بعد انتهاء العبادة فإنه لا يؤثر عليها ولا يبطلها لأنها تمت صحيحة فلا تفسد بحدوث الرياء بعد ذلك. وليس من الرياء أن يفرح الإنسان بعلم الناس بعبادته ؛ لأن هذا إنما طرأ بعد الفراغ من العبادة ، وليس من الرياء أن يسر الإنسان بفعل الطاعة ، لأن ذلك دليل إيمانه قال النبي ، ﷺ : “من سرته حسنته وساءته سيئته فذلك المؤمن” . وقد سئل النبي ﷺ ، عن ذلك فقال : “تلك عاجل بشرى المؤمن” .

مطالب مرتبط:

۲۷۰ – انواع شرک

۲۷۰ – از شیخ رحمه الله در مورد انواع شرک سوال شد. جواب دادند: در جاهای دیگری غیر از اینجا گفتیم که توحید متضمّن نفی و اثبات است، و گفتیم که اگر در توحید، فقط به نفی اکتفا کنیم، فرقی با تعطیل ندارد، و اگر فقط به اثبات، اکتفا کنیم، از مشارکت، منع نمی‌کند. به […]

ادامه مطلب …

۲۷۸ – درباره‌ی حدیث: «هیچ زمانی بر مردم نمی‌گذرد مگر اینکه زمانه‌ی پس از آن، بدتر از آن است»

در حدیث آمده: «هیچ زمانی بر مردم نمی‌گذرد مگر اینکه زمانه‌ی بعد از آن، بدتر از آن است». اما چه می‌شود گفت در مورد زمان‌هایی که شرک و بدعت و جهل در آن منتشر بوده، و سپس زمان بعد از آن، بهتر از آن بوده. زیرا شرک از بین رفته یا کم شده و بدعت‌ها از بین رفته و علم انتشار یافته است. مثال آن، زمان قبل از دعوت شیخ محمد بن عبدالوهاب رحمه الله، و سپس زمانی است که دعوت ایشان منتشر شد؟

ادامه مطلب …

۲۶۷ – حکم پیروی از علما یا امراء در حلال کردنِ حرام، و بالعکس

۲۶۷ – از شیخ رحمه الله در مورد حکم پیروی از علما یا امراء در حلال کردن حرام، و بالعکس سوال شد. جواب دادند: پیروی از علما یا امراء در حلال کردن حرام و بالعکس، به سه دسته تقسیم می‌شود: دسته‌ی اول: در این مورد از آنها پیروی کند، در حالی که راضی به این […]

ادامه مطلب …

۲۷۱ – آیا نابخشودنی بودن شرک، شامل شرک اصغر نیز می‌شود؟

۲۷۱ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا این فرموده‌ی الله تعالی، شامل شرک اصغر نیز می‌شود: {إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ}[۱]، یعنی: {همانا الله این را که به او شرک ورزند، نمی‌آمرزد}؟ جواب دادند: اهل علم در این زمینه اختلاف دارند: برخی از آنها می‌گویند: آیه شامل هر نوع شرکی می‌شود؛ […]

ادامه مطلب …

۲۷۶ – آیا طلب علم شرعی با نیت علم و گرفتن مدرک مشکلی دارد؟

۲۷۶ – از شیخ رحمه الله سوال شد: بعضی طلاب علم شرعی هنگامی که نیت علم و گرفتن مدرک را می‌کنند، در نفس خود احساس حرج می‌کنند. چگونه باید از این احساس رهایی یابد؟ جواب دادند: از چند جهت می‌شود جواب داد: اول: قصدشان از طلب علم، فقط گرفتن مدرک نباشد. بلکه این مدرک‌ها را […]

ادامه مطلب …

۲۷۲ – چگونه طبق حدیث «شیطان از پرستیده شدن در جزیرة العرب ناامید شده» در حالی که شرک در این سرزمین بوده و باز خواهد آمد؟

۲۷۲ – از شیخ رحمه الله سوال شد: جمع بین این دو حدیث چگونه است که پیامبر صلی الله علیه وسلم جایی می‌فرمایند: «قیامت بر پا نمی‌شود تا این که کفل‌های زنان قبیله‌ی دوس، در اطراف بت ذی الخَلَصه به یکدیگر بخورد»[۱]، و در جایی دیگر می‌فرماید: «شیطان نا امید شده از اینکه در جزیرة […]

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه