۲۰۴ – از شیخ رحمه الله در مورد شخص نافرمانی سوال شد که وقتی او را به سوی حق دعوت میکنند، میگوید: «الله تعالی هدایت را برای من ننوشته». با چنین شخصی چگونه باید تعامل کرد؟
جواب دادند: به سادگی به او میگوییم: آیا از غیب خبر داری یا اینکه از الله عهد و پیمان گرفتهای؟ اگر گفت: بله، کافر میشود؛ چون مدعی علم غیب شده، و اگر گفت: خیر، مغلوب میشود. وقتی مطلع نیستی که الله تعالی برایت هدایت نوشته یا خیر، پس هدایت شو. الله، هدایت را از تو منع نکرده، بلکه تو را به هدایت فراخوانده و به آن ترغیب کرده، و از گمراهی، تو را بر حذر داشته و نهی کرده، و الله تعالی هیچ وقت نمیخواهد بندگانش را بر گمراهی، رها کند. او تعالی میفرماید: {يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ أَنْ تَضِلُّوا}[۱]، یعنی: {الله برای شما بیان میکند، تا گمراه نشوید}، و میفرماید: {يُرِيدُ اللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَيَتُوبَ عَلَيْكُمْ}[۲]، یعنی: { الله، میخواهد (احکامش را) را برایتان بیان کند و شما را به سوی آداب ستودهی پیشینیانتان (یعنی پیامبران) هدایت نماید و توبهی شما را بپذیرد}. پس به سوی الله عز و جل توبه کن. الله از توبهی تو بیشتر از مردی خوشحال میشود که سواریش را گم کرده در حالی که آب و غذایش بر آن قرار داشته، و از پیدا کردنش نا امید میشود. زیر درختی به انتظار مرگ، میخوابد. وقتی بیدار میشود، میبیند افسار حیوانش به درخت بسته شده. افسار آن را گرفته و از شدت خوشحالی میگوید: «پروردگارا، تو بندهی من و من پروردگار توام». از شدت خوشحالی، چنین اشتباهی میکند. به این شخص میگوییم: به سوی الله توبه کن. الله به تو دستور داده هدایت پیشه کنی و راه را نیز برایت روشن نموده. والله ولی التوفیق.
[۱] – سوره نساء، آیه «۱۷۶».
[۲] – سوره نساء، آیه «۲۶».