این مسئله از دو حالت خارج نیست: حالت اول: در موضعی هستند که برایشان امکان فهم جهت قبله وجود ندارد مثلا در سفر هستند و آسمان شفاف نیست و قبله را نیافتند....

اگر شما در یافتن قبله تلاش کردید و نتوانستید آن را پیدا کنید پس حرجی بر شما نبوده است پس نماز اول و دوم شما صحیح است....

اگر در آبادی هستی شما معذور نیستی زیرا اگر جهت قبله را نمی‌دانی پس از اصحاب خانه یا همسایه سوال کن یا به مسجد برو و نگاه کن که جهت قبله از کدام طرف است یا مانند اینها....

برای انسان واجب است که در آبادی قرار دارد و جهت قبله را نمی‌داند از اهل آنجا سوال کند یا اگر در سرزمین آسلامی می‌باشد به مساجد آنجا برود و به محراب‌های آن نگاه کند .....

اگر انسانی که در موضع اجتهاد است تلاش خود را انجام دهد و توان خود را برای پیدا کردن قبله به کار گیرد ولی آن را نیابد نمازش صحیح است....

پس بر کسی که در آبادی است و قبله را نمی‌شناسد باید بپرسد زیرا برای او ممکن است با سوال کردن، کسی او را به قبله هدایت کند....

اگر انحرافی است که انسان را از خارج نمیکند اشکالی ندارد و استقامت آن بدون شک اولی میباشد....

رو کردن به قبله در کشتی بسیار راحت است زیرا برای انسان امکان دارد که جهت قبله را بشناسد و رو به آن کند و اگر کشتی از جهت اول خود منحرف شد پس در این حالت مشکلی ندارد که در اثنای نماز منحرف گردد...

نماز بر سجاده واجب نیست و مشروع نیست که سجاده را بردارد و بر آن نماز بخواند مگر این که در خانه نجاسات زیاد است...

شایسته نیست که برای امام مثل این گذاشته شود زیرا که حواس او را پرت میکند و نگاهش به آن ملتفت می‌شود و در نماز خلل ایجاد میکند...