در هر صورت هر کسی مرتکب بدعت شود گناه‌کار می‌شود و تفاوتی ندارد که وی آن بدعت را از نو ایجاد کرده باشد یا در انجام این بدعت از دیگری پیروی کرده باشد...

این قاعده را همواره همراه خودت داشته باش: هر کس الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را با اعتقادی قلبی، سخنی که با زبان گفته می‌شود یا عملی که با بدن انجام می‌شود عبادت کند و آن را شریعت بداند، به او می‌گوییم: دچار بدعت شده‌ای و مبتدع هستی ...

در زمان پیامبر ﷺ و اصحابش رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُم متعارف نبوده که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را دسته‌جمعی ذکر کنند یا قرآن را به صورت یک‌صدا و دسته‌جمعی بخوانند..

این دعاها هیچ اصل و دلیلی در سنت رسول الله ﷺ ندارد، صحیح نیست و پایبندی به آن‌ برای هیچ کس جایز نیست بلکه انجام آن به عنوان عبادت برای الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ جایز نیست...

مدح رسول الله ﷺ با ویژگی‌های کامل، آداب والا و اخلاق نمونه‌ای که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ ایشان را با آن مدح نموده، مشروع است؛ اما غلو کردن در مدح ایشان، حرام است...

این کار بدعت است و جایز نیست؛ این بدعت را از کجا آورده است؟ آیا رسول الله ﷺ چنین می‌کرد؟ آیا ابوبکر رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُ، عمر رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُ، عثمان رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُ، علی رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُ، ابن مسعود رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُ و دیگر صحابه رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُم مردم را امر کردند که چنین بگویند؟

تردیدی نیست که جمع شدن برای علم، از جمله با فضیلت‌ترین اعمال است زیرا علم، نوعی از جهاد در راه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است چون تنها با علم و روشن‌گری است که دین، استوار می‌گردد....

غلوّ در محبت به رسول الله ﷺ بدین معنا که انسان از مرزها تجاوز کند و پا فراتر بگذارد و بگوید: این از محبت به رسول الله ﷺ است! این کار، حرام است...

اگر انسان به سنت اکتفا کند وی را از چیزهای دیگر بی‌نیاز می‌کند و خیر و خوبی بسیاری را برایش به ارمغان می‌آورد....

مدح رسول الله ﷺ و برشمردن ویژگی‌های ستودنی و اخلاق برتر ایشان، امری پسندیده و مشروع است. اما خاص قرار دادن آن بدون دلیل شرعی به شب یا روز معین، بدعت است

درباره‌ی قصاید و اشعاری که در مدح رسول الله ﷺ سروده می‌شود، باید گفت: رسول الله ﷺ شایسته‌ی هر مدح و بزرگداشتی است. اما قصیده‌هایی که وی را از آن حدی که سزاوار آن است خارج می‌کند مانند غلو و زیاده‌روی افراطی، جایز نمی‌باشد.

مدح پیامبر ﷺ با صفات ستودنی، اخلاق کامل و مراتب والا که در ایشان بوده است، مشروع و درست است. اما مدیحه‌سرایی که با غلو همراه باشد، پیامبر ﷺ از آن نهی نموده و به هیچ وجه، جایز نیست.