(۶۹۰۹) سوال: مادرم مرا به خاطر عدم حفظ قرآن مقصر میداند اما من همیشه قرآن میخوانم -والحمدلله- ولی کسی نیست که من را برای حفظ تشویق کند؛ آیا در این خصوص گناهی بر من است؟ با اینکه -الحمدلله- من به حدیثی که میگوید: «إِذَا صَلَّتِ الْمَرْأَةُ خَمْسَهَا، وَصَامَتْ شَهْرَهَا، وَحَفِظَتْ فَرْجَهَا، وَأَطَاعَتْ زَوْجَهَا قِيلَ لَهَا: ادْخُلِي الْجَنَّةَ مِنْ أَيِّ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ شِئْتِ»[۱]: (هنگامی که زن نمازهای پنجگانه خود را به جا آورد، ماه رمضان خود را روزه بگیرد، فرج خود را (از حرام) حفظ کند و از شوهرش اطاعت نماید، به او گفته میشود: از هر یک از درهای بهشت که میخواهی وارد شو) ملتزم هستم؟
جواب:
اگر زن در حفاظت از قرائت قرآن با حفظ کردن یا تلاوت آن کوتاهی نکرده باشد، گناهی بر او نیست و به مادرش گفته میشود: تا زمانی که زن مطیع الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ و رسولش باشد و به واجباتی که نسبت به نزدیکان و همسر دارد، عمل کند، سرزنشی بر او نیست همچنین شایسته نیست او را به دلیل عدم حفظ قرآن سرزنش کرد و حفظ قرآن برای برخی افراد دشوار است به ویژه برای زن متاهلی که مشغول به همسر و امور خانهاش است.
[۱] مسند أحمد (١/ ١٩١ ، شماره ١٦٦١).