سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

(۶۸۳۲) حکم نگهداری سگ برای نگهبانی

(۶۸۳۲) سوال: اگر کسی سگی برای نگهبانی داشته باشد، حکم آن چیست؟

جواب:

نگهداری سگ حرام است زیرا رسول الله صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسَلَّم فرمودند: «مَنِ اقْتَنَى كَلْبًا لَيْسَ بِكَلْبِ صَيْدٍ، وَلَا مَاشِيَةٍ، وَلَا أَرْضٍ، فَإِنَّهُ يَنْقُصُ مِنْ أَجْرِه قِيرَاطَانِ كُلِّ يَومٍ»[۱]: (هرکس سگی نگه دارد که نه سگ شکاری باشد و نه برای نگهبانی گلّه باشد و نه (برای محافظت از) زمین باشد، روزانه دو قيراط از پاداشش کاسته می‌شود).

این حدیث نشان می‌دهد که نگهداری سگ بدون نیازهای ذکر شده در حدیث حرام است زیرا مجازات کار یا با از دست دادن محبوب یا دچار شدن به مکروه است و در اینجا، مجازاتی که رسول الله صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسَلَّم ذکر کرده‌اند، از دست دادن محبوب (ثواب) است زیرا کم شدن اجر به معنای از دست دادن چیزی است که برای شخص ارزشمند است اما رسول الله صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسَلَّم این سه مورد را استثنا کرده است: شکار، دامداری و زمین‌داری زیرا انسان به سگ شکاری نیاز دارد تا با آن شکار کند، به سگ دامداری نیاز دارد تا از گله در برابر گرگ‌ها و سگ‌های دیگر محافظت کند و به سگ زمین‌داری نیاز دارد تا از محصول در برابر حیواناتی که به آن آسیب می‌زنند، محافظت کند همچنین هر نیازی که شبیه این‌ها باشد نیز همان حکم را دارد زیرا شریعت بین موارد مشابه تفاوت قائل نمی‌شود.

بنابراین، اگر فردی در خانه‌ای دور از شهر زندگی می‌کند و به سگی برای محافظت از خانه نیاز دارد تا اهل خانه را در صورت حمله دشمن یا دزد مطلع کند، این مورد هم مانند مورد نگهداری سگ برای دام، زمین و صید است و نگهداری سگ برای این منظور اشکالی ندارد.

اما افرادی که سگ را تنها به‌خاطر سرگرمی و بدون نیاز نگهداری می‌کنند، مانند برخی از افراد نادان که از کفار غربی یا شرقی تقلید می‌کنند، در دین و دنیای خود ضرر کرده‌اند و از دست دادن دین به این دلیل است که هر روز قیراطی از اجر آنها کم می‌شود و از دست دادن دنیا به این دلیل است که این سگ‌ها معمولاً با قیمت‌های بسیار بالا خریداری می‌شوند و آنها به این سگ‌ها بیشتر از خود و فرزندانشان اهمیت می‌دهند.

شنیده‌ام که هر روز این سگ‌ها را با صابون می‌شویند، خوشبو می‌کنند و بهترین غذاها را برایشان می‌خرند؛ این کارها نهایت نادانی است زیرا اگر تمام آب‌های دریاها و همه صابون‌های دنیا را بر روی این سگ‌ها بریزید، هرگز پاک نمی‌شوند زیرا نجاست سگ عینی است و نجاست عینی تا زمانی که عین آن وجود دارد، از بین نمی‌رود.

بنابراین به برادران مسلمانم نصیحت می‌کنم که تقوای الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ در مورد خودشان رعایت کنند و از این نوع سرگرمی‌های بیهوده که جز گناه و خسران در دنیا و آخرت برایشان چیزی ندارد، پرهیز کنند.


[۱] صحیح بخاری: كتاب الذبائح والصيد باب من اقتنى كلبا ليس بكلب صيد أو ماشية، شماره (٥١٦٤) ، و صحیح مسلم: كتاب المساقاة، باب الأمر بقتل الكلاب وبيان نسخه، شماره (١٥٧٥).

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: إذا كان عند الإنسان كلب للحراسة، فما الحكم في ذلك؟

فأجاب رحمه الله تعالى: اقتناء الكلاب محرم، لأن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «مَنِ اقْتَنَى كَلْبَا، لَيْسَ بِكَلْبِ صَيْدٍ، وَلَا مَاشِيَةٍ، وَلَا أَرْضِ، فَإِنَّهُ يَنْقُصُ مِنْ أَجْرِهِ قِيرَاطَانِ كُلَّ يَوْمٍ»

وهذا يَدُلُّ على تحريم اقتناء الكلاب من غير الحاجات المذكورة في الحديث، وذلك لأن العقوبة المرتبة على الفعل إما أن تكون فوات محبوب، أو حصول مكروه، وهذه العقوبة التي ذكرها النبي -عليه الصلاة والسلام- فوات محبوب، لأن النقص من الأجر يقتضي فوات محبوب للشخص، ولكن النبي – عليه الصلاة والسلام – استثنى هذه الثلاثة الصيد والحرث والماشية وذلك لأن الإنسان محتاج إلى كلب الصيد يصطاد عليه، ومحتاج إلى كلب الماشية يحميها من الذئاب والكلاب ومحتاج إلى كلب الحرث يحمي الحرث من البهائم التي ترتع فيه، وما شابه هذه الحاجات فإنه مثلها، لأن الشريعة لا تُفَرِّق بين المتماثلين.

فإذا قدر أن شخصا في بيت بعيد عن البلد، وهو محتاج إلى كلب يحرس البيت، ليُنبِّه أهل البيت، فيما لو أقبل عدو، أو سارق، أو ما أشبه ذلك، فإنه مثل صاحب الحرث والماشية والصيد لا حرج عليه إن اقتناه لهذا الغرض.

وأما الذين يقتنونه لمجرد الهواية كما يفعله بعض السفهاء الذين يُقلدون الكفار من غربيين أو شرقيين، فإنهم خسروا دِينًا ودُنْيا، أما خُسران الدين، فإنه ينتقص من أجرهم كل يوم قيراط، وأما خسران الدنيا، فإن هذه الكلاب التي يقتنونها تكون بأثمان باهظة في الغالب، ثم إنهم يعتنون بها اعتناء بالغا أشدَّ من اعتنائهم بأنفسهم وأولادهم.

وذكر لي أنهم ينظفونها كل يوم بالصابون، ويطيبونها، ويشترون لها أطيب المأكولات، وهذا من السَّفَه العظيم، لأن هذا الكلب لو صببت عليه مياه البحار، وجميع ما في الدنيا من الصابون، وغيره من المطهرات لم يطهر أبدا، لأن نجاسته عينية، والنجاسة العينية لا تزول ما دامت العين باقية.

ولهذا أنصح إخواني المسلمين أن يتقوا الله في أنفسهم، وأن يتجنبوا مثل هذه الترهات التي لا يكتسبون من ورائها إلا الإثم والخسران في الدنيا والآخرة.

مطالب مرتبط:

(۶۸۲۲) حکم پرورش پرندگان در قفس چیست؟

اشکالی ندارد که پرندگان را در قفس پرورش دهد به شرط اینکه نیازهایشان از جمله غذا، آب و گرما در روزهای سرد را برایشان فراهم کند...

ادامه مطلب …

(۶۸۳۳) آیا جایز است کشتن سگ‌هایی که به زراعت آسیب می‌زنند؟

کشتن سگ‌های آزاردهنده جایز است ...

ادامه مطلب …

(۶۸۲۸) بررسی حکم در مرگ سه بچه‌گربه به صورت غیر عمد در روز عرفه

بر او گناهی نیست زیرا همان‌طور که در سؤال گفتید، این کار را بدون قصد انجام داده است...

ادامه مطلب …

(۶۸۲۱) حکم در مورد مرگ ناخواسته گوسفند به سبب بی‌احتیاطی صاحبش

لازم نیست برای این گوسفند کوچک کفاره‌ای بپردازی همچنین در این کار گناهی هم بر شما نیست ...

ادامه مطلب …

(۶۸۲۷) پرنده‌هایم را شب بیرون فراموش کردم و مردند؛ آیا من در پیشگاه الله مقصرم؟

در این مورد بر تو چیزی واجب نیست زیرا این کار از روی فراموشی بوده است...

ادامه مطلب …

(۶۸۲۹) آیا دادن نان فراوان به مرغ‌ها برای چاق شدن کاری درست است؟

نظر ما در این مورد این است که اشکالی ندارد که به مرغ‌ها نان، برنج یا سایر غذاها داده شود به شرطی که این کار به مرغ‌ها آسیب نرساند یا خانواده را در تنگنا قرار ندهد...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه