(۶۶۵۷) آیا غیبت کسی که آشکارا معصیت می‌کند جایز است؟

(۶۶۵۷) سوال: الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ به شما نیکی کند شیخ بزرگوار، آیا غیبت کسی که آشکارا معصیت می‌کند جایز است؟

جواب:

اصل در غیبت، حرام بودن آن است لذا غیبت کردن جایز نیست مگر این‌که مصلحتی وجود داشته باشد؛ بنابراین اگر غیبت کسی که آشکارا معصیت می‌کند، برای او یا دیگری مفید باشد، اشکالی ندارد؛ مرد یا زن اگر معصیت خود را آشکار نماید، از اسلام خارج نمی‌گردد چنانچه مذهب اهل سنت و جماعت کسی را با معصیت بدون کفر ورزیدن، تکفیر نمی‌کند و بر همین اساس غیبت آنانی که آشکارا معصیت می‌نمایند حرام است مگر این که فایده‌ای داشته باشد.

تعداد بازدید: 1

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: أحسن الله إليكم يا شيخ، هل غيبة مَن يفعل المعاصي جهرًا جائزة؟

فأجاب -رحمه الله تعالى-: الأصل في الغيبة أنها حرام، فلا تجوز إلا إذا كان هناك مصلحة ، فإذا كانت غيبة مَن يُجاهر بالمعاصي مفيدة له، أو لغيره، فلا بأس، والرجل، أو المرأة إذا جاهرت بالمعصية لا تخرج من الإسلام، كما هو مذهب أهل السُّنَّة والجماعة أنه لا تكفير بالمعاصي التي دون الكفر، وعلى هذا فتكون غيبة هؤلاء المجاهرين بالمعصية حراما، إلا إذا كان في ذلك فائدة.