(۲۸۵۵) حکم قرائت نماز صبح از روی مصحف برای امام جماعت به سبب کثرت خطا

(۲۸۵۵) سوال: او در یکی از مساجد امام است و برایش مشکل است که در نماز صبح قرآن را از حفظ بخواند زیرا زیاد اشتباه میکند لذا از روی مصحف میخواند و میگوید: از لحاظ روانی مشکل دارم نظرتان در آنچه میگوید چیست؟

جواب:

اشکالی ندارد که چه در نماز فرض و چه در نماز سنت در حالی که نماز میخواند از روی مصحف بخواند زیرا نیاز است هر چند که برای ورق زدن، حمل مصحف و قرار دادن آن بر روی زمین یا صندلی در کنارش حرکت میکند اما این حرکت اندکی به خاطر مصلحت نماز است و بیشترین وقتی که چنین اتفاقی میافتد در نماز صبح روز جمعه است زیرا مشروع است در نماز صبح روز جمعه در رکعت اول سورهی سجده که بین سورهی لقمان و احزاب است و در رکعت دوم سورهی انسان که بین سورهی قیامت و مرسلات است خوانده شود. این دو سوره را به صورت کامل در نماز صبح روز جمعه میخواند و بر همین حالت پیش میرود مگر برخی اوقات یعنی مثلا در ماه یک دفعه در نماز صبح جمعه غیر از این دو بخواند تا اینکه مردم گمان نکنند که واجب است در نماز صبح روز جمعه این دو سوره خوانده شود لذا این دو سوره طولانی هستند چه بسا برای هر امامی آسان نباشد که از حفظ بخواند در این صورت اشکالی ندارد که از روی مصحف بخواند.

در این مسألهای نکتهای وجود دارد و آن هم اینکه برخی از امامان سورهی سجده را در دو رکعت نقسیم میکنند یا اینکه نصف سورهی سجده را در رکعت اول و نصف سورهی انسان را در رکعت دوم میخوانند در حالی که این اشتباه است زیرا در این صورت سنت را نصف نموده است لذا یا اینکه سنت را کامل انجام داده و یا اینکه سورهی دیگری بخواند.

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: إنه إمام في أحد المساجد، ويتعذر عليه أن يقرأ من القرآن في صلاة الفجر عن ظهر قلب، وذلك لأنه يكثر عنده الخطأ، فيقرأ من المصحف، وليس من حفظه، يقول: لأني أكون مرهقا نفسيًا. ما رأي فضيلتكم فيما ذكر؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: لا حرج أن يقرأ القرآن في الفريضة أو النافلة من المصحف وهو يُصَلِّي؛ لأن ذلك حاجة، وهو وإن كان يتحرك بتقليب الورق وحمل المصحف ووضعه على الأرض أو على كرسي حوله، لكن هذا عمل يسير لمصلحة الصلاة، وأكثر ما يقع هذا في صلاة الفجر يوم الجمعة، فإن المشروع في صلاة الفجر يوم الجمعة أن يقرأ في الركعة الأولى: ﴿ المَ تنزيل ﴾ [السجدة: ١-٢] السجدة، وهي التي بين سورة لقمان والأحزاب، وفي الركعة الثانية: ﴿ هَلْ أَتَىٰ عَلَى ٱلْإِنسَـٰنِ حِينٌۭ مِّنَ ٱلدَّهْرِ ﴾ [الإنسان: ١] وهي التي بين القيامة والمرسلات، يقرأ السورتين كاملتين في فجر كل يوم جمعة، ويُدِيمُ ذلك إلا يسيرا، يعني مثلا في الشهر مرة يقرأ بغيرهما في فجر يوم الجمعة؛ لئلا يظن الناس أنه يجب أن يقرأ بهما في فجر يوم الجمعة، فهاتان السورتان طويلتان، ربما لا يتيسر لكل إمام أن يحفظهما عن ظهر قلب، فلا بأس أن يقرأ بالمصحف. وهنا نقطة في هذه المسألة، وهي أن بعض الأئمة يُقسم سورة السجدة في الركعتين، أو يقرأ نصف سورة السجدة في الركعة الأولى، ونصف سورة الإنسان في الركعة الثانية، وهذا غلط؛ لأنه حينئذ يكون شَطَّر السنة، فإما أن يأتي بالسُّنَّة كاملة، وإما أن يقرأ بسورة أخرى.