سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

(۳۵۲۷) حکم شرعی اطعام و ذبح در مراسم هفتم و ختم متوفی

(۳۵۲۷) سوال: سوال من در مورد بعضی از عادات مراسم ماتم می‌باشد زمانی که شخصی وفات نمود مردم چند روزی جمع می‌شوند که در روز هفتم پایان می‌یابد یا آن را در روزی که اسم آن را روز ختم می‌گذارند تمام می‌کنند و در آن بعضی از حیوانات را ذبح می‌کنند و اینهایی که جمع شده‌اند به اندازه‌ی توانشان چیزی به صاحب ماتم اهدا می‌کنند و این‌هایی که مبالغی را پرداخت کرده‌اند روز هفتم می‌آیند و آنچه ذبح شده را می‌خورند و میت را در اجرشان شریک می‌دانند و رسول اللهﷺ از آن نهی کرده‌اند. لطفا در این باره توضیح دهید الله شما را موفق بگرداند.

جواب:

شکی در این نیست که بهترین روش، روش رسول اللهﷺ می‌باشد و هر بدعتی که بعد از ایشان به دین زیاد کرده‌اند جز گمراهی چیز دیگری نیست همانگونه که رسول اللهﷺ در قول شامل و عام فرمودند:{كل بدعة ضلالة}[۱] (هر بدعتی گمراهی است(.

و این بدعتی که در هنگام مرگ میت ایجاد کرده‌اند این که برای این ماتم، مردم جمع می‌شوند و این برنامه‌ی غذایی که وجود دارد و همچنین قرائت هایی که صورت می‌گیرد همه‌ی این‌ها بدعت‌هایی است نهی کردن و تحذیر از آن واجب است. و شایسته آن‌چیزی است رسول اللهﷺ به آن امر کرده است:{إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، اللَّهُمَّ اؤْجُرْنِي فِي مُصِيبَتِي وَأَخْلِفْ لِي خَيْرًا مِنْهَا. إِلَّا أَخْلَفَ اللَّهُ لَهُ خَيْرًا مِنْهَا}[۲] (بگوید:إنالله و إنا إلیه راجعون؛ و چنین دعا کند: خداوندا! مرا در مصیبتم اجر بده و بهتر از آن را نصیب من گردان) و هرکسی که این را بگوید در مصیبتش دارای اجر می‌شود و چیزی بهتر جایگزین آن می‌شود همانطور که در بسیاری از امور این اتفاق افتاده است و از بارزترین آنها آن‌چیزی است بر ام المؤمنین ام سلمةÈ رخ داد زمانی که ابوسلمةJ شوهرش وفات کرد و او نیز شوهرش را بسیار دوست می‌داشت و از رسول اللهﷺ شنیده می‌شد که می‌گفت:{مَا مِنْ مُسْلِمٍ تُصِيبُهُ مُصِيبَةٌ، فَيَقُولُ مَا أَمَرَهُ اللَّهُ : إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، اللَّهُمَّ اؤْجُرْنِي فِي مُصِيبَتِي وَأَخْلِفْ لِي خَيْرًا مِنْهَا} (هر مسلمانی را که مصیبتی روی دهد باید بر اساس فرمان حق تعالی, بگوید: إنا لله و إنا الیه راجعون [۳]؛ و چنین دعا کند: خداوندا! مرا در مصیبتم اجر بده و بهتر از آن را نصیب من گردان) این حرف را هنگام مصیبت از دست دادن ابی سلمهJ از روی ایمان به قول رسول اللهﷺ زد اما در درون خود می‌گفت چه کسی بهتر از ابی سلمهJ می‌باشد؟ پس هنگامی که عده‌اش پایان یافت و رسول اللهﷺ از او خواستگاری کرد پس رسول اللهﷺ از ابی سلمهJ بهتر بود و ایشان راضی شد. و این چیزی است که انسان بدان دستور داده شده است.

اما این ختم، که اختلاف اهل علم بر آن بنا می‌شود و آن این است طاعات را به میت اهدا می‌کنند و اهل علم بر جواز اهدا کردن طاعات معینی اتفاق دارند و در غیر از آن اختلاف کرده‌اند و در چیزی که اختلاف کرده‌اند، اهدا قرائت قرآن که آیا به میت می‌رسد یا نه؟ اما این‌هایی که با اجرت قاری می‌آورند قطعا چیزی به آن نمی‌رسد زیرا که آن مرد برای رسیدن به دنیا قرآن می‌خواند عبادت جز با اخلاص نمی‌باشد و قبول نمی‌شود و زمانی که قبول نباشد، قطعا به میت نفعی نمی‌رساند.

بنابراین هنگامی که برای ختم کردن، قاری اجاره شود باطل است و صحیح نمی‌باشد و ثواب این عمل به میت نمی‌رسد و گفتیم ما نمی‌گوییم که در آن ثواب است چون این عمل خالصانه نمی‌باشد و اللهÀ می‌فرماید: {مَن كَانَ یُرِیدُ ٱلۡحَیَوٰةَ ٱلدُّنۡیَا وَزِینَتَهَا نُوَفِّ إِلَیۡهِمۡ أَعۡمَـٰلَهُمۡ فِیهَا وَهُمۡ فِیهَا لَا یُبۡخَسُونَ* أُو۟لَـٰۤىِٕكَ ٱلَّذِینَ لَیۡسَ لَهُمۡ فِی ٱلۡـَٔاخِرَةِ إِلَّا ٱلنَّارُۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا۟ فِیهَا وَبَـٰطِلࣱ مَّا كَانُوا۟ یَعۡمَلُونَ}[۴] (اینان کسانی هستند که در آخرت، جز آتش (جهنم، نصیبی) نخواهند داشت، و آنچه را در دنیا انجام داده‌اند، بر باد رفته است، و آنچه را عمل می‌کردند؛ باطل است.* اینان کسانی هستند که در آخرت، جز آتش (جهنم، نصیبی) نخواهند داشت، و آنچه را در دنیا انجام داده‌اند، بر باد رفته است، و آنچه را عمل می‌کردند؛ باطل است.) با این وجود جایز نمی باشد که شخصی اجاره شود برای ختم قرآن تا به روح میت ببخشد زیراین اجاره کردن باطل است و اگر چنین اجاره گرفته شد چیزی به میت نمی‌رسد چون در این عقد اصلا ثوابی وجود ندارد و این براساس ادله‌ی شرعی خسارت مادی بر خانواده میت نیز می‌باشد بدون اینکه فایده‌ای داشته باشد.

سوال کننده می‌گوید: شیخ بزرگوار چه بسا شخصی بگوید: چرا برای شخصی در مقابل چیزی حج می‌شود اما برای  میت در مقابل چیزی قرائت نشود؟

شیخ ابن عثیمینË جواب دادند: در حقیقت این مسئله وارد است و برای همین در مذهب حنابله حج در مقابل چیزی صحیح نمی‌باشد و اجرت، آن را باطل می‌کند و ما می‌گوییم: اگر حج کننده قصدش مال باشد پس اجرت صحیح نمی‌باشد و این عقد باطل است اما اگر قصدش از حج مصلحت و قضای حاجت برادرش باشد یا قصدش شعائر مقدس باشد، عملش خوب و قصدش نیک است و اشکالی در آن نیست و ما می‌گوییم: اگر انسانی برای حج کردن شخص دیگری اجاره شود اگر قصدش مال باشد همانگونه که شیخ الإسلامË می‌گوید: در آخرت نصیبی ندارد و حج این شخص درست نمی‌باشد زیرا که عقد باطل است و اما اگر قصدش برآورده کردن حاجت برادرش باشد و یا مصلحت رسیدن به شعائر باشد این کار خیر است و مشکلی در آن نیست.


[۱] [تخريج آن گذشت]

[۲] [تخریج آن گذشت]

[۳] [البقرة: ۱۵۶]

[۴] [سوره هود: ۱۵-۱۶]

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: سؤالي هذا عن بعض العادات في المآتم: فإذا مات شخص تجمع الناس إلى عدة أيام تنتهي في اليوم السابع، أو ينهونه في يومه التالي مما يُسَمَّى بالختمة، ويذبحون فيها بعض الحيوانات، وهؤلاء المتجمعون يتبرعون كل بما يستطيع، وتُدْفَعُ لصاحب المأتم، وهؤلاء الذين دفعوا هذه المبالغ يأتون في اليوم السابع ويأكلون مما ذُبِحَ ، ويرون أنهم شاركوا الميت، والرسول صلى الله عليه وسلم قد نهانا عن ذلك، نرجو توضيح ذلك وفقكم الله.

فأجاب – رحمه الله تعالى-: لا شك أن خير الهدي هدي النبي صلى الله عليه وسلم، وأن كل بدعة جاءت بعده في دين الله -تعالى- فإنها ضلالة، كما قال النبي عليه الصلاة والسلام- في قولته العامة الشاملة: «كُلُّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ».

وهذه البدع التي أُحْدِثَتْ عند موت الميت عند موت الميت من هذه المآتم التي يجتمع الناس لها، ويُحدِثون ما يُحْدِثُون من الأطعمة، وكذلك القراءات، كل ذلك بدعة يجب النهي عنها والتحذير منها، والذي ينبغي للمصاب أن يقول ما أمر به النبي صلى الله عليه وسلم: «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، اللهُمَّ أَجُرْنِي فِي مُصِيبَتِي، وَأَخْلِفْ لِي خَيْرًا مِنْهَا». فإنه إذا قال ذلك فإن الله – تعالى – يَأْجُرُه في مصيبته، ويخلفه خيرًا منها، وكما جرى ذلك في عِدَّةِ أمور من أظهرها وأبرزها ما جرى لأم المؤمنين أم سلمة رضي الله عنها، حين مات زوجها أبو سلمة، وكانت تُحِبُّه حبا شديدا، وقد سمعت من النبي صلى الله عليه وسلم أنه قال: «مَا مِنْ مُسْلِم تُصِيبُهُ مُصِيبَةٌ، فَيَقُولُ مَا أَمَرَهُ اللَّهُ: ﴿ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ﴾ [البقرة: ١٥٦]، اللهُمَّ أَجُرْنِی فِي مُصِيبَنِي، وَأَخْلِفْ لِي خَيْرًا مِنْهَا، إِلَّا أَخْلَفَ اللهُ لَهُ خَيْرًا مِنْهَا». فكانت عند مصيبتها في أبي سلمة فقالت ذلك إيمانا بقول النبي صلى الله عليه وسلم، ولكنها تقول في نفسها: من خير من أبي سلمة؟ فلما اعتدت خطبها النبي صلى الله عليه وسلم، فكان النبي صلى الله عليه وسلم خيرا لها من أبي سلمة، فرضي الله عنها. هذا الذي يؤمر به الإنسان.

أما عمل الختمة فإن هذا ينبني على مسألة اختلف فيها أهل العلم، وهي إهداء القُرب إلى الأموات، فإن أهل العلم اتفقوا على جواز إهداء قرب مُعَيَّنَةٍ واختلفوا فيما سواها، ومما اختلفوا فيه إهداء قراءة القرآن إلى الأموات هل تصل إليهم أو لا تصل إليهم؟ ولكن ما يفعله هؤلاء من إحضار القراء بالأجرة فهذه لا تصل إليهم قطعا، وذلك لأن هذا الرجل الذي يقرأ إنما يقرأ لينال أجرًا من الدنيا، فعمله ليس خالصا لله، والعبادة إذا لم تكن خالصة لله فإنها لا تكون مقبولة، وإذا لم تكن مقبولةٌ فإنه لا ينتفع بها الميت.

وعلى هذا إذا استأجروا من يقرأ خَتْمَةً لهذا الميت فإن الأجرة باطلة لا تصح، وثواب العمل لا يصل إلى الميت إن قلنا فيه ثواب، مع أننا لا نقول: إن فيه ثوابا، وذلك أنه ليس عملاً خالصا الله -عز وجل-، وقد قال الله -تعالى-: ﴿ مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَوَةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَلَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ أُولَتكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَطِلٌ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴾ [هود: ١٥-١٦]. وعلى هذا فلا يجوز استئجار رجل ليقرأ الختمة لروح الميت؛ لأن هذه الإجارة باطلة، والثواب إن قُدرَ لا يصل إلى الميت لفقدان العقد وإذا لم يُقدَّر فيه ثواب – وهو الذي يتنزل على الأدلة الشرعية، فإنه يكون حينئذ خَسَارَةً مادية على أهل الميت دون فائدة للميت.

يقول السائل: فضيلة الشيخ ربما يقول شخص آخر: لماذا مثلا يحج الإنسان عن إنسان آخر ويدفع له مقابل هذا الحج، ولا يقرأ للميت ويدفع له مقابلا؟

فأجاب رحمه الله تعالى: هذه المسألة واردة في الحقيقة، ولهذا المشهور في مذهب الحنابلة أن الاستئجار للحج لا يصح، وأن الأجرة تقع باطلة، ويكون ثواب الحج للحاج لا للمحجوج عنه ونحن نقول كذلك: إذا كان الحاج قصده المال فإن الإجارة لا تصح ويكون العقد باطلا، أما إذا كان الرجل الذي حج قصده بذلك مصلحة أخيه وقضاء حاجته، أو قصده مع ذلك أن يَصِلَ إلى المشاعر المقدسة، ويعمل فيها خيرًا فهذا قصد طيب ولا حرج فيه، فنحن نقول: إذا اسْتُؤْجِرَ إنسان ليحج عن شخص: فإن كان هذا الْمُسْتَأجر قصده المال، فإنه كما قال شيخ الإسلام ليس له في الآخرة من خلاق، ليس له نصيب من ثواب الآخرة، ولا يصح حجه عن هذا الرجل؛ لأنه عقد باطل. وأما إذا كان قصده بذلك قضاء حاجة أخيه، أو المصلحة للوصول إلى هذه المشاعر وفعل ما يُفْعَلُ فيها من فعل الخير، فلا حرج عليه في ذلك.

مطالب مرتبط:

(۳۵۳۹) حکم شرکت در مجالس فاتحه‌خوانی

نوحه خوانی بر میت از گناهان کبیره می‌باشد و تنها حرام نیست بلکه از گناهان کبیره می‌باشد...

ادامه مطلب …

(۳۴۹۹) چه زمانی تعزیه گفته می‌شود؟

از زمانی که میت از دنیا می‌رود بازماندگان و مصیبت‌دیدگان تعزیه گفته می‌شوند زیرا از دنیا منتقل شده و رفته است...

ادامه مطلب …

(۳۵۱۵) حکم پوشیدن عبای سیاه توسط زنان در ایام عزا

اگر لباس سیاه مبنی بر ناراحتی و عدم صبر باشد، حرام است و اگر اینگونه نباشد و فقط علامتی باشد درجه‌اش سبک‌تر است....

ادامه مطلب …

(۳۵۱۰) حکم رفتن زن برای تعزیه گفتن به یکی از خویشاوندان یا دوستانش

اشکالی ندارد برای تعزیه گفتن به دوست یا خویشاوندش به نزد وی برود به شرطی که اجتماع صورت نگیرد بلکه تعزیه گفته و بر می‌گردد یا تعزیه گفته و کمی می‌نشیند سپس بر می‌گردد...

ادامه مطلب …

(۳۵۲۳) حکم قرائت قرآن و جمع شدن برای تعزیه در روز چهلم برای متوفی

این بدعتی است که بعضی از مردم آن را ساخته‌اند و هنگامی که چهل روز از مرگ شخص گذشت در خانه‌ی او جمع می‌شوند و قرآن قرائت می‌کنند و آنجا را چراغانی می‌کنند اما در حقیقت این من باب تجدید غم و اندوه است که نهی شده است....

ادامه مطلب …

(۳۵۱۳) حکم نوحه‌سرایی، عزاداری‌های افراطی و مراسم چهلم برای میت

این رسم رسمی منکر و بدعتی گمراه است. بر مسلمان واجب است هنگام ابتلا به مصیبت به قضا و قدر الله راضی باشد و بداند هر کاری انجام دهد این مصیبت ناگزیر اتفاق می‌افتد زیرا تقدیر نوشته شده....

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه