(۳۷۷۱) حکم روزه شخصی که سخنان بیهوده می‌گوید

(۳۷۷۱) سوال: فردی روزه می‌گیرد اما در مجلسش سخنان بیهوده و بی‌فایده‌ی زیادی می‌گوید؛ آیا روزه‌اش درست است یا خیر؟

جواب:

روزه‌اش درست است؛ اما شایسته است که شخص روزه‌دار، وقتش را با طاعت و عبادت‌ هم‌چون نماز، قرآن، ذكر و… مشغول و آباد کند اما سخن لغو و بیهوده، فقط موجب زیان و خسارت انسان است و فرقی ندارد که روزه‌دار باشد یا نباشد زیرا رسول الله ﷺ فرمود: «من كان يؤمن بالله واليوم الآخر فليقل خيراً أو ليصمت»[۱] : (کسی که به الله و روز آخرت ایمان دارد، باید سخن نیک بگوید یا سکوت کند). گاهی سخن لغو و بیهوده، با سخنان حرام هم‌چون غیبت، مسخره کردن یک شخص یا … همراه می‌شود؛ بنابراین شایسته است که انسان عاقل، زبانش را از هر چیز بی‌فایده‌ای نگاه دارد و در این مسئله تفاوتی ندارد که شخص، روزه‌دار باشد یا نباشد.

۱- صحیح بخاری: كتاب الرقاق، باب حفظ اللسان، رقم (٦٤٧٥). صحیح مسلم: كتاب الإيمان، باب الحث على إكرام الجار والضيف، ولزوم الصمت إلا عن الخير وكون ذلك كله من الإيمان، رقم (٤٧).

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: رجل يصوم وهو يتكلم كثيرًا في مجلسه بكلام لا فائدة فيه، فهل صيامه صحيح أم لا؟

فأجاب -رحمه الله تعالى-: صيامه صحيح، ولكنه ينبغي للصائم أن يستغرق صيامه بالطاعات من صلاة وقراءة قرآن وذِكْر وغير ذلك، فأما الكلام اللغو فإنه خسارة على الإنسان، سواء كان صائما أم مُفْطِرًا، لقول النبي صلى الله عليه وسلم: «مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَلْيَقُلْ خَيْرًا أَوْ لِيَصْمُتْ».

والكلام اللغو يَصْحَبُه أحيانًا كلامٌ مُحرَّم من غيبة، أو سخرية بأحد، أو ما أشبه ذلك، فينبغي للعاقل أن يحفظ لسانه عن كل شيء لا فائدة فيه، سواء كان صائما أم مفطرا.