(۲۱۸۹) حکم بلند خواندن پس از ملحق شدن مأموم

(۲۱۸۹) سوال: من نماز مغرب را به‌تنهایی و به‌صورت آهسته می‌خواندم سپس مأمومی به من ملحق شد و در کنار من نماز خواند و من از حضور او اطلاعی نداشتم تا اینکه متوجه شدم او کنار من است و شاید بیشتر از یک نفر هم بودند؛ آیا باید در این حالت نماز را با صدای جهری و بلند بخوانم؟ در حالی که قبلاً فاتحه را تمام کرده‌ام یا نماز را همچنان آهسته بخوانم؟ لطفاً پاسخ دهید.

جواب:

اگر شخصی نماز را به‌تنهایی شروع کند سپس فرد یا افرادی به او ملحق شوند، اشکالی ندارد که نیت امامت برای آنان کند و اگر نیت امامت کند، باید مانند امام رفتار کند.

اگر مأمومان او را در رکعت اول نماز جهری (نمازی که باید با صدای بلند خوانده شود) درک کنند، با صدای بلند بخواند و اگر در رکعت دوم به او برسند، باز هم با صدای بلند بخواند اما اگر در رکعت سوم به او برسند، با صدای بلند نمی‌خواند.

ولی علما رحمهم‌الله درباره این موضوع اختلاف‌نظر دارند که اگر کسی نماز را به‌صورت انفرادی شروع کند سپس فرد یا افرادی به او ملحق شوند، آیا می‌تواند نیت امامت کند یا نه؟ و نظر صحیح این است که این امر جایز است و اگر شخصی نماز را انفرادی شروع کند سپس فرد یا افرادی به او بپیوندند، اشکالی ندارد که با آن‌ها نیت جماعت کند.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: كنت أصلي وحدي صلاة المغرب سرا بمفردي، ثم لحق بي مأموم وصلى بجانبي، ولا أعلم به حتى وجدت أنه بجانبي، وربما كان أكثر من شخص هل أجهر في الصلاة؟ علما بأنني قد انتهيت من الفاتحة، أم أصلي صلاتي سرا؟ أرجو الاجابة حول هذا.

فأجاب رحمه الله تعالى: إذا شرع الإنسان في الصلاة وحده ثم دخل معه آخر أو أكثر، فإنه لا حرج أن ينوي الإمامة بهم، وإذا نوى الإمامة فإنه يفعل ما يفعله الإمام، فإذا كانوا قد أدركوه في أول ركعة في صلاة جهرية فإنه يجهر بالقراءة، وإذا أدركوه في الثانية جهر بالقراءة أيضًا، وإذا أدركوه في الثالثة فإنه لا يجهر بالقراءة. ولكن اختلف العلماء -رحمهم الله – فيما إذا بدأ الإنسان الصلاة منفردًا ثم دخل معه آخر أو أكثر، هل يصح أن ينوي الإمامة بهم أو لا؟ والصحيح أن ذلك جائز، وأن الإنسان إذا شرع في صلاته منفردًا ثم دخل معه شخص أو أكثر فلا حرج أن ينوي بهم الجماعة.