(۲۰۳۳) سوال: حکم نمازی که بعد از تلاش برای یافتن قبله فهمیده است که رو به قبله نبوده است؟
جواب:
اگر انسانی که در موضع اجتهاد است تلاش خود را انجام دهد و توان خود را برای پیدا کردن قبله به کار گیرد ولی آن را نیابد نمازش صحیح است اگر چه رو به قبله نماز نخوانده باشد برای قول الله À که میفرماید: {لَا یُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ} [سوره البقرة: ۲۸۶] (الله À هیچ کس را جز بهاندازه توانش تکلیف نمیکند) و {فَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُمۡ} [سوره التغابن: ۱۶] (پس تا (جایی که) میتوانید از الله بترسید).
اما اگر در موضع اجتهاد نباشد مثلا در آبادی قرار داشته باشد که این امکان را دارد که از اهالی آنجا بپرسد یا محاربهای مساجد آنجا نگاه کند و یا از این قبیل راهها. پس اگر خطا کرد باید نماز را اعاده کند زیرا که در مکانی که جای اجتهاد نیست، اجتهاد کرده است چون کسی که در آبادی قرار دارد از اهالی آن میپرسد یا به محراب مساجد نگاه میکند.