(۲۲۶) قرآن برای بنده شفاعت می‌کند

(۲۲۶) سوال: در برخی احادیث آمده که قرآن برای بنده شفاعت می‌کند^۱می‌گوید: «پروردگارا! …» جمع بین این حدیث و بین این که قرآن کلام الله است و مخلوق نیست چگونه است در حالی که در حدیث آمده که قرآن می‌گوید: پروردگارا؟

جواب:

این حدیث اگر صحیح باشد -زیرا برخی از اهل علم آن را ضعیف دانسته‌اند-، الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌تواند اجر و پاداش تلاوت قرآن را به شکل چیزی‌ در آورد که سخن بگوید؛ همان طور که مرگ که یک معنا از جمله معانی است در روز قیامت به شکل قوچ در می‌آید که میان بهشت و دوزخ، ذبح می‌شود و اهل بهشت و اهل دوزخ آن را می‌بینند.

معنا که همان عمل و قرائت و تلاوت قرآن و نیز ثواب انسان بر این قرائت است چه بسا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌تواند آن را به‌ صورت چیزی قرار دهد که حرف بزند و بگوید: «پرودگارا!»؛ البته این در صورتی است که حدیث، صحیح باشد.

***

[تخریج أحمد (١٧٤/٢)] ↩︎

تعداد بازدید: 1

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: جاء في بعض الأحاديث أن القرآن يشفع للعبد، يقول: يا رب إلى آخره، فكيف الجمع بين ذلك وبين أن القرآن كلام الله غير مخلوق، والحديث فيه أن القرآن يقول: يا رب؟

فأجاب رحمه الله تعالى: هذا الحديث إذا صح – لأن بعض أهل العلم ضعفه – فإن الله – سبحانه وتعالى – قادر على أن يكون هذا القرآن الكريم يُمَثَلُ جزاؤه وأجره بشيء يتكلم فيتكلم، كما أن الموت -وهو معنى من المعاني- يمثل يوم القيامة على صورة كبش فيذبح بين الجنة والنار، يشهده أهل الجنة وأهل النار.

فالمعنى -الذي هو عمل الإنسان، وهو قراءته، وثواب الإنسان على هذه القراءة- قد يجعله الله شيئًا ينطق ويتكلم ويقول: يا رب، هذا إن صح الحديث.