(۷۴۲) سوال: حکم شرع در مورد دانش آموزی که قرآن را خوانده و حفظ می‌کند، اما حفظش را فراموش می‌کند، چیست؟
جواب:
انسانی که قران را حفظ نموده، سپس فراموش کند، اگر این فراموشی از روی ترک کردن و روی‌گردانی از قرآن باشد، خودش را در معرض گناه بزرگی قرار داده است. اما اگر به اقتضای ذات و طبیعت بشری باشد، یا اینکه مشکلی یا کاری برایش پیش بیاید که او را از خواندن قرآن مشغول کند؛ گنهکار نمی‌شود. زیرا فراموشی، جزئی از سرشت بشر است؛ چنان که پیامبرﷺ فرمودند: «من بشری مثل شما هستم. همانطور كه شما دچار فراموشی می‌شويد، من نيز دچار فراموش می‌شوم».[۱]
پس اگر به مقتضای طبیعت بشری، قرآن از یادش برود، یا فراموشی به خاطر مشغول شدن به امور واجب باشد، انسان گنهکار نمی‌شود.
***
[۱] صحیح مسلم: کتاب المساجد، باب السهو فی الصلاة و السجود له. حدیث شماره (۵۷۲)، از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه با این لفظ: «إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ أَنْسَى كَمَا تَنْسَوْنَ».
