(۶۹۳۷) سوال: آیا دوستانی که در دنیا یکدیگر را دوست دارند، در آخرت نیز مثل دنیا با هم ملاقات خواهند داشت؟
جواب:
اگر از اهل بهشت و از متقین باشند، در آخرت با یکدیگر ملاقات خواهند داشت و دوستی میان آنها از بین نمیرود زیرا الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ میفرماید: {ٱلۡأَخِلَّاۤءُ یَوۡمَىِٕذِۭ بَعۡضُهُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوٌّ إِلَّا ٱلۡمُتَّقِینَ} [سوره الزخرف: ۶۷]: (دوستان درآن روز (قیامت) دشمن یکدیگرند، جز پرهیزگاران).
اما اگر از بدبختان باشند -والعیاذ بالله- دوستان دنیایی در آخرت دشمن یکدیگر خواهند شد همانطور که این آیه بدان دلالت دارد: {ٱلۡأَخِلَّاۤءُ یَوۡمَىِٕذِۭ بَعۡضُهُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوٌّ إِلَّا ٱلۡمُتَّقِینَ} [سوره الزخرف: ۶۷]: (دوستان درآن روز (قیامت) دشمن یکدیگرند، جز پرهیزگاران).
در همین مناسبت برادران مسلمانم را نصیحت میکنم که دوستان و یاران را برگزینند و فقط با کسانی معاشرت کنند که به خوبی و دوری از بدیها معروف هستند، کسانی که به صلاح و استقامت مشهورند و از لغزشها دورند زیرا انسان بر دین دوستش است و وقتی انسان با کسی که در دین و اخلاقش مستقیم است دوستی میکند، از او دین و اخلاق نیکو کسب میکند و اگر با کسی که برعکس است همراهی کند، از او صفات ناپسند را فرا خواهد گرفت.
رسول الله صَلَّىاللهُعَلَيْهِوَآلِهِوَسَلَّم برای دوست خوب و بد مثالی میزند و میفرماید: «مَثَلُ جَلِيسِ الصَّالِحِ وَالسَّوْءِ، كَحَامِلِ الْمِسْكِ وَنَافِخِ الْكِيرِ، فَحَامِلُ الْمِسْكِ؛ إِمَّا أَنْ يُحْذِيَكَ، وَإِمَّا أَنْ تَبْتَاعَ مِنْهُ، وَإِمَّا أَنْ تَجِدَ مِنْهُ رِيحًا طَيِّبَةً، وَنَافِخُ الْكِيرِ؛ إِمَّا أَنْ يُحْرِقَ ثِيَابَكَ، وَإِمَّا أَنْ تَجِدَ رِيحًا خَبِيثَةً»[۱]: (مثال همنشينِ نيک و همنشينِ بد، مانند دارندهی مِشک (عطار) و دمندهی کورهی آهنگر است، دارندهی مشک (عطار) يا از آن به تو میبخشد و يا از او مِشک میخَری و يا بوی خوشی از او به تو میرسد؛ ولی دمندهی کورهی آهنگر، يا لباست را میسوزاند يا بوی بدی از او به تو میرسد).
بسیاری از مردم الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ را بر حرفی عبادت میکنند، یعنی آنطور که باید مستقیم نیستند و اگر با دوستان خوب و اهل دین و اخلاق معاشرت کنند، الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ آنها را هدایت میکند و مستقیم میشوند و چه بسیار افرادی هستند که بر خیر و عمل صالح قرار دارند ولی هنگامی که با افراد منحرف همراه شوند، از آنها عدم استقامت را کسب میکنند و دچار بسیاری از انحرافات میشوند.
[۱] تخریج آن گذشت.