(۶۸۷۸) سوال: حدیثی از رسول الله صَلَّىاللهُعَلَيْهِوَآلِهِوَسَلَّم به این مضمون شنیدم که ایشان نزد عایشه رَضِيَاللهُعَنْهَا رفتند و دیدند که او پردهای روی دیوار آویخته است، آنچه ما آن را امروز پرده مینامیم، ایشان به او فرمودند: ما قومی هستیم که مأمور به پوشاندن دیوارها نیستیم، آیا از این حدیث شریف میتوان فهمید که واجب است پردهها فقط به اندازه پنجره باشند، یا میتوانند به اندازه دیوار که پنجره در آن قرار دارد، یعنی در دو طرف پنجره، کشیده شوند؟ لطفاً ما را راهنمایی کنید، الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ در شمابرکت بیاندازد.
جواب:
حدیثی که سوالکننده به آن اشاره کرد، در صحیح مسلم آمده که از امالمؤمنین عایشه رَضِيَاللهُعَنْهَا نقل شده است که فرمودند: «أَخَذْتُ نَمَطًا فَسَتَرْتُهُ عَلَى الْبَابِ، فَلَمَّا قَدِمَ فَرَأَى النَّمَطَ عَرَفْتُ الْكَرَاهِيَةَ فِي وَجْهِهِ، فَجَذَبَهُ حَتَّى هَتَكَهُ أَوْ قَطَعَهُ، وَقَالَ: «إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَأْمُرْنَا أَنْ نَكْسُوَ الْحِجَارَةَ وَالطَّينَ، قَالَتْ فَقَطَعْنَا مِنْهُ وِسَادَتَيْنِ وَحَشَوْتُهُمَا لِيفًا، فَلَمْ يَعِبْ ذَلِكَ عَلَيَّ»[۱]: (پارچهای گرفتم و آن را به عنوان پرده بر دَر آویختم، پس هنگامی که (رسول الله صَلَّىاللهُعَلَيْهِوَآلِهِوَسَلَّم) آمد و آن را دید، نارضایتی را در چهرهاش مشاهده کردم سپس آن را کشید تا آنکه پاره یا تکه کرد و فرمودند: الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ به ما دستور نداده است که سنگ و گل را بپوشانیم؛ سپس (عائشه رَضِيَاللهُعَنْهَا میفرماید) ما از آن پارچه دو بالش ساختیم و آنها را با الیاف پر کردیم و او بر من خرده نگرفت).
این حدیث نشان میدهد که شایسته نیست که انسان آنقدر پیش برود که دیوارهای خانه خود را با چنین پوششهایی بپوشاند که رسول الله صَلَّىاللهُعَلَيْهِوَآلِهِوَسَلَّم از آن ناخشنود شد و فرمودند که الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ ما را به این کار مأمور نکرده است.
اما پردههایی که امروزه نصب میشوند، اگر برای هدفی صحیح غیر پوشاندن مانند پوشاندن پنجره از آفتاب یا موارد مشابه باشد، اشکالی ندارد زیرا این پوششی برای سنگ و گل نیست بلکه برای جلوگیری از اذیت یا بهدست آوردن فایدهای با این پرده است اما اگر هدف فقط تزئین دیوار با این پردهها باشد، این داخل در همان حدیث است و شایسته نمیباشد که آن را انجام داد.
[۱] صحیح مسلم: كتاب اللباس والزينة باب لا تدخل الملائكة بيتا فيه كلب ولا صورة، شماره (۲۱۰۷).