(۶۷۶۳) سوال: من در آغاز جوانی به نماز، روزه و حضور مداوم در مسجد پایبند بودم و در نماز و روزه خود عطای بزرگی مانند خشوع و محبت عبادت را حس می‌کردم و هر عملی که موجب رضایت الله  سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌شد، دائما به سرعت انجام می‌دادم و این روند را به مدت دو سال، یا کمی بیشتر یا کمتر ادامه دادم اما در طول این مدت با مشکلات و سختی‌هایی از طرف مردم به‌ویژه از سوی افرادی که نسبت به اسلام کینه‌ورز بودند، مواجه شدم علاوه بر این، احساسات جنسی نیز بر من که جوان هستم، تأثیر گذاشته و همه این عوامل و موارد دیگر قلبم را تحت تأثیر قرار داده و آنچه که نور حق در دلم بنا شده بود، نابود گشت در نتیجه، جوهر عبادت، مانند نماز، روزه، خشوع، صداقت با الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و محبتی که در روحم ریشه داشت، از من رفت و در عین حال، من شروع به سرزنش خود کردم که چرا این‌گونه شده‌ام؟ و چرا در انجام واجباتم این کوتاهی‌ها وجود دارد؟ اکنون تمام توجه و دعایم این است که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ مرا را در دین حق ثابت‌قدم نگه دارد و من را به عنوان یک فرد صالح حفظ کند اما همان‌طور که می‌دانید، صلاح فقط با صلاح قلب (امکان پذیر) است؛ بنابراین از شما درخواست راه‌حل برای این مشکل دارم و می‌خواهم مرا به کار درست راهنمایی کنید و کتاب‌هایی که به خواندن آن‌ها توصیه می‌کنید را معرفی کنید، الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ شما را حفظ و مراقبت نماید.

جواب:

به این شخص که دچار این ناملایمات شده است، نصیحت می‌کنیم که صبر و پایداری کند و همانند اولین دوران زندگی خود در استقامت و خشوع در نماز، رو آوردن به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و محبت او باقی بماند همانطور الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {وَجَعَلۡنَا مِنۡهُمۡ أَىِٕمَّةࣰ یَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا لَمَّا صَبَرُوا۟ۖ وَكَانُوا۟ بِـَٔایَـٰتِنَا یُوقِنُونَ} [سوره السجدة: ۲۴]: (و از آنان پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‌کردند، چون شکیبایی ورزیدند، و به آیات ما یقین داشتند).

بنابراین، با صبر و یقین می‌توان به امامت در دین دست یافت و انسان ممکن است با چنین عوارضی روبرو شود، اما اگر صبر و استقامت کند و به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ از شیطان رانده شده پناه ببرد، همان‌طور که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {وَإِمَّا یَنزَغَنَّكَ مِنَ ٱلشَّیۡطَـٰنِ نَزۡغࣱ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ سَمِیعٌ عَلِیمٌ} [سوره اﻷعراف: ۲۰۰]: (و اگر از سوی شیطان وسوسه‌ای به تو رسد، به الله پناه ببر، بی‌گمان او شنوای داناست) سرانجام نتیجه‌ برای او خواهد بود؛ بنابراین نصیحت ما این است:

اول: پایداری بر انجام اعمال صالح و تلاش برای خشوع و حضور قلب است.

دوم: تلاوت زیاد کتاب الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و تدبر در معانی آن و مطالعه تفاسیر معتبر برای فهم معانی آیات کریم.

سوم: ذکر فراوان الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ، زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ وَتَطۡمَىِٕنُّ قُلُوبُهُم بِذِكۡرِ ٱللَّهِۗ أَلَا بِذِكۡرِ ٱللَّهِ تَطۡمَىِٕنُّ ٱلۡقُلُوبُ} [سوره الرعد: ۲۸]: ((همانا) کسانی‌که ایمان آوردند، و دل‌های‌شان به یاد الله آرام می‌گیرد، آگاه باشید! (تنها) با یاد الله دل‌ها آرام می‌گیرند).

چهارم: مطالعه کتب حدیث معتبر و فهم آنچه از سنت صحیح از رسول الله صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسَلَّم آمده است، و حریص بودن برای عمل به آن.

پنجم: این که از میان دوستان خود کسانی از اهل علم و بصیرت و کفایت را انتخاب کند تا او را در این امر یاری کنند.

و با انجام (این) اسباب الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ کار را برای او آسان می‌کند، همراه با کمک خواستن از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و روی آوردن شدید به سوی او.