(۶۵۱۴) سوال: نظر شما در مورد زنی که با مادر شوهرش با شدت برخورد می‌کند و سعی دارد تا با ایجاد مشکلات شوهرش را از مادر (شوهرش) دور کند، چیست؟
جواب:
نظر ما این است که این کار حرام می‌باشد و-العیاذ بالله- از سخن چینی است که رسول اللهﷺ فرموده‌اند: «لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ قَتَّاتٌ»[۱]: (سخن چين وارد بهشت نمى‌شود) یعنی نمام.
روزی رسول اللهﷺ از قبر دو نفر عبور می‌کردند که فرمودند: «إِنَّهُمَا لَيُعَذَّبَانِ، وَمَا يُعَذَّبَانِ فِي كَبِيرٍ: أَمَّا أَحَدُهُمَا فَكَانَ لَا يَسْتَتِرُ مِنَ الْبَوْلِ، وَأَمَّا الْآخَرُ فَكَانَ يَمْشِي بِالنَّمِيمَةِ»[۲]: (آن دو عذاب می‌شوند به خاطر گناهی كه آن را بزرگ نمی‌دانستند؛ یکی از آنها به دلیل عدم پرهیز از ادرار و دیگری به سبب سخن چینی عذاب می‌شود) و این دلیلی بر این می‌باشد که سخن‌چینی از اسباب عذاب قبر است والعیاذ بالله.
لذا این زن باید تقوای اللهÀ را پیشه کند و بین شوهرش و مادر او یا بین شوهرش و پدر او تفرقه نندازد و سخنی حرام را به خاطر جدایی انداختن بین آنها به زبان نیاورد و اگر مشکلی بین او و مادرشش یا پدر شوهرش پیش آمد، الحمدلله حل مشکلات بدون جدایی صورت می‌پذیرد.
[۱] صحیح بخاری: كتاب الأدب، باب ما يكره من النميمة، شماره (٥٧٠٩)، و صحیح مسلم: كتاب الإيمان، باب بیان غلظ تحريم النميمة، شماره (١٠٥).
[۲] صحیح بخاری: كتاب الوضوء، باب ما جاء في غسل البول، شماره (٢١٥)، و صحیح مسلم: كتاب الطهارة، باب الدليل على نجاسة البول ووجوب الاستبراء منه، شماره (۲۹۲).
