(۵۳۹۶) حکم تحریم همسر بر خود در صورت مصرف دخانیات

(۵۳۹۶) سوال: من انسانی هستم که دخانیات مصرف می‌کنم و در قلب خود گفتم: اگر بار دیگر دخانیات مصرف کردم همسرم بر من حرام است سپس فراموش کردم و مصرف کردم و به یادم آمد گفته‌ام: زنم بر من حرام است، در این حالت چه چیزی بر من لازم می‌شود؟

جواب:

مادامی که تا این حد زیاد بر ترک دخانیات حریص هستی پس از الله À می‌خواهم که تو را در ترک آن کمکت کند و عزم صادق و ثبات و صبر را روزیت کند تا این که تو را در آنچه که می‌خواهی موفق گرداند.

و اما سوال تو در مورد تحریمی که گفتی اگر که آن را فقط در قلب خود بدون ذکر آن در زبانت گفتی پس حکم و اثری ندارد و اگر آنررا با زبانت گفتی و قصد تو تأکید نفس خود بر ترک دخانیات بوده است پس حکم آن، حکم قسم است و اگر از روی عمد و بدپن فراموشی آن را مصرف کردی باید کفاره‌ی قسم بپردازی و اگر از روی فراموشی آن را مصرف کردی پس چیزی بر تو لازم نیست ولی در حالی که به یاد داری به سوی آن برنگرد.

لذا اگر در حالی که به یاد داری مصرف کردی، کفاره‌ی قسم بر تو واجب می‌شود و آن غذا دادن به ۱۰ مسکین یا دادن لباس به ایشان یا آزاد کردن برده است و تو بین این سه مختار هستی و کیفیت غذا دادن: می‌توانی نهار یا شام به آن‌ها بدهی یا این که برنج (پخته نشده) همراه با گوشت به اندازه‌ی ۶ کیلو با همه‌ی ۱۰ نفر پخش کنی و می‌توانی این را به یک خانه یا به خانه‌های متعددی بدهی و اگر فقرایی را پیدا نکردی که به آن‌ها بدهی پس باید سه روز را پشت‌سرهم روزه بگیری.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: أنا إنسان أشرب الدخان، وقد قلتُ بقلبي: إذا شربت الدخان مرة ثانية تحرم علي زوجتي ونسيت ثم شربته، وتذكرت أنني قلت: تحرم علي زوجتي: فماذا يلزمني في هذه الحالة؟

فأجاب -رحمه الله تعالى-: ما دمت على هذا الجانب الكبير من الحرص على ترك الدخان فإني أسأل الله -سبحانه وتعالى أن يُعينك على تركه، وأن يرزقك العزيمة الصادقة والثبات والصبر حتى تُوفَّق لما تصبو إليه.

وأما سؤالك عن التحريم الذي قلته فإن كنت قلت ذلك بقلبك دون ذكر بلسانك فلا حكم له، ولا أثر له وإن كنت قلته بلسانك، وأنت تقصد بذلك التوكيد على نفسك بترك الدخان، فإن هذا حكمه حكم اليمين، فإن شربت الدخان متعمدا ذاكرًا فعليك كفارة يمين، وإن كنت ناسيا فلا شيء عليك، لكن لا تعود إليه بعد ذلك وأنت ذاكر.

فإن عدت إليه بعد ذلك وأنت ذاكر وجبت عليك كفارة اليمين؛ وهي: إطعام عشرة مساكين، أو كسوتهم أو تحرير رقبة. وأنت مُخيَّر في هذه الثلاثة، وكيفية الإطعام إما أن تُغدِّيهم، أو تعشيهم، وإما أن تدفع إليهم أرزا مصحوبا بلحم يكفيه مقدراه ستة كيلوات للعَشَرة جميعا، سواء في بيت واحد، أم في بيوت متعددة، فإن لم تجد فقراء تدفع إليهم ذلك فإنك تصوم ثلاثة أيام متتابعة.