(۵۱۴۳) حکم ازدواج مرد زانی با دختری که از زنا متولد شده است

(۵۱۴۳) سوال: اگر مردی با زنی شوهردار یا غیر شوهردار زنا کند و این زن از این زنا صاحب دختری شود، پس آیا فردی که زنا انجام داده است می تواند با این دختر ازدواج کند؟

جواب:

قبل از اینکه به این سوال پاسخ دهم شایسته است که مسلمانان این را بدانند که زنا از گناهان کبیره است و از کارهای فاحشه است و همانا الله ù عقوبت سختی را برای این فعل در دنیا قرار داده و در همان زمان این عقوبت سبب پاک شدن این گناه می شود، اینکه اگر فرد زنا کننده مجرد باشد یعنی ازدواج نکرده باشد سزایش صد ضربه شلاق و به مدت یکسال تبعید می شود و چنان چه فرد زنا کننده متاهل باشد یعنی ازدواج کرده باشد و با همسرش نزدیکی و لذت جویی کامل داشته و بعد از آن مرتکب زنا شود سزایش رجم است یعنی اینکه با سنگ زده می شود تا اینکه بمیرد.

و این دلیل دلالت بر زشت بودن این عمل دارد چرا که اللهù این کار را فاحشه نامیده و راهی به سوی بدی نامیده است الله می فرماید: {وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَى إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلًا} [الاسراء:۳۲] ترجمه : (و (با انجام عوامل و انگیزه‌های زنا) به زنا نزدیک نشوید که زنا گناه بسیار زشت و بدترین راه و شیوه است.)

اما اگر این فرد مرتکب این کار شد پس واجب است که پشیمان شود و از این کارش دست بکشد و توبه کند و تصمیم بگیرد دوباره به این کار برنگردد. سپس اگر از آبش این زن باردار شد این آب فاسد است زیرا از زنا است و حمل از لحاظ شرعی به او نسبت داده نمی شود. اما با این وجود جایز نیست ازدواج بکند در حالی که این دختر از آبش به وجود آمده به این خاطر که اگر از طریق شیرخوارگی تغذیه شده باشد شیری که از این مرد است و اگر این شیرخوارگی در حرام بودن این شیرخواره تاثیر می گذارد به طوری که بر صاحب شیر حرام می شود. در توضیح این قضیه یعنی اینکه: اگر کودکی از همسر مردی شیر بخورد پس این کودک از لحاظ شرعی دختر شرعی این فرد می باشد و این مرد اجازه ندارد که با او ازدواج کند، زیرا با شیری که از این مرد بوده تغذیه نموده است پس چه برسد به اینکه این دختر از آب منی اش خلق شده باشد در نتیجه از باب اولی بر او حرام است بر این اساس می گوییم: همانا این کودکی که از آب منی این فرد زنا کننده به وجود آمده از لحاظ شرعی دخترش به شمار نمی آید اما اجازه ندارد که با او ازدواج کند و هیچ فردی از فروعش همچنین اجازه ندارد که با او ازدواج کند.

تعداد بازدید: 0

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: لو زنى رجل بامرأة محصنة، أو غير محصنة وولدت المرأة بنتاً من هذا الزاني فهل يجوز للزاني أن ينكح هذه البنت أم لا؟

فأجاب رحمه الله تعالى: قبل الإجابة على سؤاله ينبغي أن يعلم المسلمون أن الزنى من كبائر الذنوب وأنه فاحشة من الفواحش، وأن الله -تبارك وتعالى- جعل له في الدنيا عقوبة رادعة، وفي نفس الوقت مكفرة هذه العقوبة؛ أنه إذا كان الزاني غير محصن، وهو الذي لم يتزوج، فإنه يجب أن يجلد مئة جلدة، ويُنفى عن البلد مدة سنة.

وإن كان قد تزوج، وحصل منه استمتاع كامل بزوجته، فإن زنيه بعد ذلك يوجب عليه الرجم بالحجارة حتى يموت. وهذا دليل على قبح هذا العمل، وقد وصفه الله تعالى بأنه فاحشة، وأنه سبيل سوء، قال تعالى: ﴿ وَلَا تَقْرَبُوا الزِنَى إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلًا ﴾ [الإسراء: ٣٢].

ولكن إذا ابتلي المرء بهذا الشيء، ودعته نفسه إليه، وأصيب به، فإنه يجب عليه أن يندم ويقلع، ويستغفر الله -عز وجل-، ويعزم على ألا يعود. ثم إن خُلِقَ من مائه حمل فإن هذا الماء ماء فاسد؛ لأنه من سفاح، والحمل لا يلتحق به، ولا ينسب إليه شرعًا. ولكنه مع ذلك لا يحل أن يتزوج إذا كانت بنتا خُلقَتِ من مائه؛ وذلك لأنه إذا كان الرضاع، وهو تغذي الطفل باللبن الناشئ عن حمل من رجل إذا كان هذا الرضاع يؤثر في تحريم الرضيعة؛ بحيث تحرم على صاحب اللبن.

وتوضيح ذلك أنه لو ارتضعت طفلة من زوجة رجل فإن هذه الطفلة إذا ارتضعت الرضاعة المعتبرة شرعًا تكون بنتا له من الرضاع لا يجوز أن يتزوجها؛ لأنها تغذت من لبن نشأ من حمل لهذا الزوج، فكيف إذا كانت هي قد خلقت من مائه؟ فإنها تكون أولى بالتحريم.

ولهذا نقول: إنَّ هذه الطفلة التي خُلِقَت من ماء الزاني لا تُعتبر بنتا له شرعا، ولكنه لا يحل له أن يتزوجها، ولا أن يتزوج أحدًا من فروعها؛ لأنها خلقت من مائه.