(۵۰۱۵) سوال: سوالم در مورد زنی است که روزه می­گیرد اما نماز هایش را نمی­ خواند، به این دلیل که مشغول کارهای خانه و تربیت فرزندانش است، با این وجود که من بارها با او تذکر دادم نمازهایش را بخواند، اما بهانه می آورد. آیا او را طلاق دهم؟

جواب:

اگر او روزه می­گیرد و نمازش را نمی­خواند، به او بگو که روزه اش، زکاتش،حجش قبول نمی­باشد وبرای او جایز نیست که به شهر مکه بیاید، زیرا او کافر شده است، اللهO می فرماید: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلَا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَٰذَا}[التوبة:۲۸] ترجمه: (ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بیگمان مشرکان (به سبب کفر و شرکشان، از لحاظ عقیده) پلیدند، لذا نباید پس از امسال (که نهم هجری است) به مسجدالحرام وارد شوند).

 ودر جایی دیگر می­فرمایند: {وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمْ كَارِهُونَ}[التوبة:۵۸] ترجمه: (هیچ‌چیز مانع پذیرش نفقات و بذل و بخشش‌هایشان نشده است جز این که آنان به خدا و پیغمبرش ایمان ندارند (و کفر هم اعمال را پوچ و بیسود می‌کند،) و جز با ناراحتی و بی‌حالی و سستی و سنگینی به نماز نمی‌ایستند، و جز از روی ناچاری احسان و بخشش نمی‌کنند).

و عذر آوردنش غیر قابل قبول  و باطل است، زیرا نماز خواندش زیاد وقت او را نمی­گیرد، اگر وضو و نمازش همانند بقیه باشد. اما اینکه چنین بهانه هایی برای نخواندن نمازش می آورد ازبهانه های شیطانی اش است و جدال باطل است، و اگر قصد دارد به نماز نخواندنش ادامه دهد وی بر شما حرام است، زیرا کافر و مرتد شده است، وجایز نیست که به هیچ عنوان از او لذت جویی کنی و باید او را رها کنی، و حق سرپرستی فرزندان از او گرفته می­شود، زیرا زن کافر سرپرستی از او گرفته می­شود، به همین خاطر تمام چیزهایی که به شما گفتم به ایشان برسان، چه بسا الله او را هدایت کرد و به دینش برگشت، اگر خودداری کرد هیچ خیری از او برتو نیست، و جایز نیست که از او لذت بجویی همانگونه که اشاره کردیم.