(۴۹۹۷) آیا می‌توان با جوانی که در برخی واجبات دینی کوتاهی دارد ازدواج کرد؟

(۴۹۹۷) سوال: آیا توصیه می کنید جوانی را که اهل نماز است اما در برخی واجبات کوتاهی دارد، به ازدواج در آوریم، چه بسا بعد از ازدواج بهتر و یا اینکه منتظر بمانیم تا اینکه کاملا وضعیت دینی او بهتر شود؟

جواب:

در حدیث صحیح از رسول اللهﷺ وارد شده که می فرمایند: «إذا أتاكُم من تَرضونَ خُلقهُ ودينهُ فزوّجوهُ»^{^[۱]}. « هرگاه فردی به خواستگاری آمد که از دین و اخلاقش راضی بودید، پس آن را به ازدواج در آورید».

پس بر ولی امر زن واجب است که درمورد خواستگار از دین و اخلاقش سوال کنند، همانگونه که اگر مرد قصد ازدواج با زنی را داشت از دین واخلاقش سوال میکند، همچنین در مورد دین و خلاق مرد باید سوال شود وکامل وبا دقت تجقیق شود، زیرا در این دوران در ضایع کردن امانت زیاد شده است، چه قدر از انسان ها هستند زمانی که از خواستگار سوال میشود، او را مدح و تزکیه می کنند ، اما بعد از ازدواج خلاف آن اتفاق می افتد.

به همین دلیل واجب است که تحقیق شود، و عبرت به زمان حال فرد است، اما در آینده چه بسا فرد بدتر و یا اینکه بهتر شود، و شاید در همین وضعیت باقی ماند، و ما در مورد وضعیت حال فرد مسوول هستیم، چه بسا فرد در وضعیت بد اخلاقی و دینی باشد، سپس ù ب استقامت بر وی منت نهد، پس ما باید توجه به شرایط کنونی فرد جواب مثبت ویا منفی دهیم.

ما نیازی نداریم که منتظر بمانیم، تا اینکه وضعیتش بهتر شود، اگر الان در وضعیت نامناسبی قرار دارد، پس مردان دیگری هم وجود دارند، چه بسا خواستگارهایی بهتر از او به خواستگاریش بیایند، که وضعیت بهتری داشته باشند،

پس بر ولی امر واجب است که زمانی که فردی به خواستگاری دخترش آمد، در مورد دین واخلاقش تحقیق وبررسی کند واگر مناسب بود او را به ازدواج درآورد و اگر غیر مناسب بود به ازدواجش درنیاورد، و اگر ولی به خاطر اینکه فردی دیگر که دین دار و با ایمان نصییش شود با این ازدواج مخالفت کند، الله عزوجل فردی دیندار به روزی دخترش خواهد کرد.

[۱] – به تخریج آن اشاره شد.

تعداد بازدید: 1

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: هل ترى أن نُزَوِّجَ الشاب المحافظ على الصلاة، لكن عنده تقصير في بعض الواجبات ولعله يتحسن بعد الزواج، أم ننتظر حتى يستقيم أكثر؟

فأجاب رحمه الله تعالى: في الحديث الصحيح عن النبي -عليه الصلاة والسلام- أنه قال: «إِذَا جَاءَكُمْ مَنْ تَرْضَوْنَ دِينَهُ وَخُلُقَهُ فَأَنْكِحُوهُ».

فالواجب على ولي المرأة إذا تَقدَّم إليها شخص خاطب أن يبحث عن دينه، و عن خُلقه، كما أن الزوج إذا طلب زواج امرأة فإنه يسأل عن دينها وخُلقها، فكذلك يجب أن يُبحث عن دين الخاطب، وعن خلقه، وأن يتحرى في ذلك غاية التحري؛ لأن وقتنا فيه إضاعة للأمانة كثيرًا، فكم من شخص سأل عن خاطب، فأُثْني عليه خير، فإذا حصل عقد النكاح تبيَّن أن الرجل ليس فيه خير.

ولهذا فالواجب التثبت والعبرة بما يكون عليه الإنسان في الوقت الحاضر، أما المستقبل فإن الإنسان قد يتغيَّرُ إلى الأسوأ، وقد يتغير إلى الأحسن، وقد يتماسك، فيبقي على حاله، ولسنا مُخاطبين عن المستقبل، وإنما نُخاطب في الوقت الحاضر، وقد يكون الإنسان سَيئًا في دينه وخُلقه، ثم يَمُنُّ الله عليه بالاستقامة، فننظر إلى حاله حين تقدمه إلى خطبة هذه المرأة.

ثم إننا لا حاجة إلى أن ننتظر حتى تصلح حاله، إذا كان الآن على حال لا تُرضَى على وجه الإطلاق؛ لأن الرجال سواه كثير، وقد يتقدم إليها خير منه في دينه وخلقه، وقد يتحسن حال هذا الرجل الخاطب أمامنا ظاهرًا؛ حتى يتمكن من بغيته، ثم يرجع بعد ذلك إلى ما كان عليه.

فالمهم أن الواجب على وَلي المرأة إذا تقدَّم إليها خاطب أن يبحث عن دينه وخلقه، وإذا كان مَرْضِيًّا فلْيزوجه، وإذا كان غير مَرْضِيٌّ فلا يُزوجه، وسيسوق الله إلى مَوْلِيَّته مَن يُرْضَى دِينه وخُلقه، إذا علم الله مِن نيَّة الولي أنه إنما منعها هذا الخاطب من أجل أن يتقدَّم إليها مَن هو مَرْضِيٌّ فِي دِينه وخُلقه، فإن الله تعالى يُوفّر له ذلك.