(۴۹۸۵) حکم مخالفت پدر با ازدواج دختر به‌دلیل دوری محل خدمت داماد آینده

(۴۹۸۵) سوال: یکی از جوانان دیندار به خواستگاری دختری رفته است که پدر این دختر با این ازدواج مخالف است، به این دلیل که پسر در مرحله آخر تحصیلاتش است و احتمال دارد در منطقهای تعیین شود که از آنان دور است و دخترشان در خانه تنها شود، آیا چنین تصرفی صحیح است؟

جواب:

اگر مرد دینداری به خواستگاری دختر آید، اصل این است که قبول کنند، اما سببی که پدر دختر جهت مخالفت بیان کردند، مانع ازدواج پسر با دخترش نمی شود، و جایز نیست که پدرش با این دلیل غیر شرعی با این ازدواج مخالفت کند، و گناهکار است اگر با این ازدواج مخالفت کند، زیرا سرپرست دختر باید در رعایت کردن مصالح دختر امین باشد.

اما اینکه احتمال دارد پسر در شهری جهت ادامه تحصیل تعیین شود که از خانواده دور است و دختر تنها می شود، میتواند با شرط قرار دادن اینکه در محلی سکونت کنند که تنها نباشد، و اگر با پسر چنین شرطی قرار داد و قبول کرد، بر پسر واجب است که به این شرط وفا کند، چرا که رسول اللهﷺ می فرمایند: «إنَّ أحقَّ الشروطِ أن تُوفوا به، ما اسْتحْلَلْتُم به الفروجَ»[۱]. (سزاوارترين شروطي كه بايد به آن وفا شوند، شروطی هستند که سبب حلال شدن فروج-ازدواج- میشود).

با این وجود به نظرم این شرط را قرار ندهد بهتر است، اگر چه هم از دخترش ترس دارد، زیرا زن زمانی که ازدواج کرد، شوهرش در اولویت است، اگر علاقهی بین شوهر و زن نیک باشد، قطعا تصرفاتی انجام خواهد داد که به مصلحت دختر خواهد بود.

[۱] – امام بخاری آن را تخریج کرده است: کتاب شروط ، باب شروط مهریه زمان عقد ازدواج، حدیث شماره (۲۷۲۱) و امام مسلم درکتاب نکاح، باب وفا به شروط در نکاح، حدیث شماره(۱۴۱۸).

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: تَقدَّمَ أحد الشباب المستقيمين لخطبة فتاة، ولكن الأب رفض بحجة أن هذا المتقدم في مرحلة الدراسة الأخيرة، ويخشى أن يُعيَّنَ في قرية بعيدة عنهم، فتكون البنت وحيدةً في بيتها، فهل تصرفه هذا صحيح؟

فأجاب -رحمه الله تعالى-: إذا خطب الرجل امرأة، وكان ذا دين وخُلق مرض، فإن المشروع أن يُجابَ ويُزَوَّج، والعذر الذي قاله أبو المخطوبة في السؤال عُذر لا يمنع من تزويجها، ولا يحل لأبيها إذا كانت راغبة في هذا الخاطب أن يمنعها من أجل هذا العذر؛ لأنه ليس عذرا شرعيًّا، وهو آثم بمنعه هذا الخاطب؛ لأن ولي المرأة أمين يجب عليه أن يتصرف فيما هو مصلحة لها.

وأما احتمال أن يُعيَّن في بلدة تكون البنت فيها وحيدة، فهذا من الممكن أن يندفع، بأن يشترط على الزوج ألَّا يُسْكِنَها في مكان ناء تنفرد به، وإذا اشترط على الزوج هذا الشرط، والتزم به، كان التزاما صحيحًا، ويجب على الزوج أن يوفي به؛ لقول النبي صلى الله عليه وسلم: «أَحَقُّ الشُّرُوطِ أَنْ تُوفُوا بِهِ مَا اسْتَحْلَلْتُمْ بِهِ الفُرُوج». ومع ذلك فإني أرى ألا يشترط هذا الشرط، ولو كان خائفًا منه؛ لأن المرأة إذا تزوجت كان أولى الناس بها