(۴۸۱۹) حکم بخشش ناعادلانه اموال توسط پدر پیش از وفات

(۴۸۱۹) سوال: ما چند برادر هستیم و دو خواهر داریم. پدر خدابیامرزمان قبل از وفاتش پنج هکتار به نام سه نفر از برادرانم زد و ازحکم شرعی موجود در این باره غافل بود. حال با علم به اینکه این کار با رضایت ما انجام شده است، آیا گناهی برای پدرم در این قضیه منظور میگردد؟ اگر جواب آری است چگونه او را از این دین رها کنیم؟ اگر یکی از ما قبول نکرد چه؟ لطفا ما را راهنمایی بفرمایید الله به شما اجر عنایت بفرماید.

جواب:

در مورد پدر چون از روی غفلت و تجاهل این کار را کرده است، هیچ گناهی متوجه او نیست. اگر بقیه برادران با چیزی که پدر به برادران دیگرشان بخشیده مشکلی ندارند، نزد الله عزوجل برای آنها ثواب نیز منظور میگردد زیرا با خواست پدر خود موافقت کرده‌اند و از سوی دیگر با گذشتی که انجام داده‌اند از ایجاد نزاع واختلاف و درگیری در میان برادران جلوگیری کردهاند. اما اگر پدر می‌دانسته که این کار حرام است که انشاء الله گمان نمی‌کنم چنین بوده باشد، در این صورت این کار وی حرام بوده است. اما باز با فرض حرام بودن کار پدر نیز اگر برادران دیگر به این تقسیم رضایت دهند این حرام تبدیل به حلال میگردد، اما اگر رضایت ندهند بر هیچ برادری حلال نیست که فارغ از برادر دیگرش چیزی از ملک پدر را به خود اختصاص دهد و باید آن را به ماترک بازگرداند.

تعداد بازدید: 1

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: نحن عدد من الإخوة، ولنا أختان، ووالدنا رحم الله قبل وفاته خصص ثلاثة من إخوتنا، وكتب لهم خمسة أفدنة باسمه، وهو يجهل الحكم الشرعي في ذلك، فإذا ارتضينا نحن ذلك، فهل على والدنا إثم، وإذا كان كذلك، فكيف نبرئ ذمة والدنا، وإذا لم يقبل شخص منا، فما العمل مأجورين؟

فأجاب رحمه الله تعالى : أما الوالد حيث كتب لهم ما كتب من الأفدنة وهو جاهل بذلك، فلا شيء عليه، وبناء على هذا، فإذا أجاز بقية الإخوة ما كتب والدهم لإخوتهم، فلا حرج، وهم بذلك مأجورون مثابون عند الله -عز وجل – لما في ذلك من موافقة أبيهم فيما يهوى ويريد، ولما في ذلك من سد باب النزاع والعداوة والبغضاء بينهم وبين إخوتهم ، وأما إذا كان الوالد يعلم أن ذلك حرام – ولا أظنه إن شاء الله يعلم أن ذلك حرام، ويتجاسر عليه، لكن إن فرضنا ذلك فإنه لا يطيب للإخوة الذين تبرع لهم والدهم أن يختصوا به دون إخوتهم إلا برضى الإخوة، فإذا رضي الإخوة صار هذا حلالا للذين تبرع لهم، والدهم بذلك، وإن لم يرضوا، وجب رده في التركة.