(۴۷۶۰) حکم پیدا کردن شیئی گم شده در حرم و در خارج آن چیست؟

(۴۷۶۰) سوال: حکم پیدا کردن شیئی گم شده در حرم و در خارج آن چیست؟ حکم برداشتن آن چیست؟

جواب:

درباره چیزی که در حرم پیدا شود پیامبر خدا ﷺ میفرماید: » ولا تحل ساقطتها إلا لمنشد « یعنی اگر چیزی در حرم پیدا کردی تنها در صورتی آن را بردار که با خود عهد ببندی تا آخر عمر به دنبال صاحب آن بگردی و پیش از مرگ وصیت کن که ورثه نیز به دنبال صاحبش بگردند. پرواضح است که در این امر مشقت زیادی وجود دارد. ممکن است صاحب آن بازگردد و آن شی را دوباره پیدا کند. حال اگر ما به همه در مکه بگوییم: اشیا گم شده را برندارید تا صاحبان آنها دوباره آمده و آن را پیدا کنند (مانند حکم پیدا کردن شتر در خارج مکه که باید آن را رها کرد تا صاحب آن دوباره آن را پیدا کند) ممکن است کسی بگوید: اگر آن را برنداریم احتمال آن وجود دارد که انسانی لابالی آن را بردارد و به دنبال صاحبش نگردد و آن را مورد استفاده شخصی قرار دهد. حال با این اوصاف چه باید کرد؟ آیا باید آن را رها کنیم که ممکن است انسانی لاابالی آن را بردارد یا آن را برداریم که ممکن است صاحب آن را در مکه پیدا نکنیم، یا اینکه آن را به قاضی تحویل دهیم؟ جواب این است آن را بردار و در مکه به دنبال صاحب آن بگرد، اگر پیدا نشد آنگاه آن را به قاضی بده.

تعداد بازدید: 15

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: ما حُكْمُ لقطة الحَرَم وغيره، وما حكم أخذها؟

فأجاب -رحمه الله تعالى-: أما لقطة الحرم، فإن النبي -صلى الله عليه وسلم – قال: «لاَ تَحِلُّ سَاقِطَتْهَا إِلَّا يُنْشِده». يعني لا تأخذ لقطة الحرم إلا إذا كنت ضامنا على نفسك أن تبقى تبحث عن صاحبها إلى أن تموت، وإذا مت فَأَوْص بأن هذه لقطة الحرم، تبحث عن صاحبها، ومعلوم ما في هذا من المشقة، إذًا لا تأخذها، دعها، فربما يرجع صاحبها ويجدها، ونحن إذا قلنا لكل واحد في مكة: لا تأخذ اللقطة بقيت اللقطة . حتى يأتيها صاحبها، فتكون من جنس الإبل في غير مكة تترك ويأتي صاحبها ويجدها، ولكن إذا قال قائل: أنا إن تركتها أخذها من لا يبالي ولا يعرفها، بل أخذها مَن يُدخلها في جيبه متملكا لها، وحينئذ أيهما أَوْلَى أن أبقيها ، ويأخذها من لا يعرفها، أو آخذها وأعرفها، ثم إن لم أجد صاحبها تصدقت بها عنه في مكة، أو أعطيتها القاضي. الجواب: الثاني، يعني في هذه الحال نقول: خُذْها وابحث عن صاحبها، فإذا لم تجده تصدق بها عنه في مكة، وإلا فأعطها القاضي.