(۴۲۴۷) آیا جماع بعد از احرام عمره تمتع، حج را باطل می‌کند؟

(۴۲۴۷) سوال: بعد از این که برای عمرهی تمتع احرام بستم با همسرم جماع کردم؛ آیا حج امسال من باطل میشود؟ یا این که فقط عمره باطل میشود و به میقات برای ادای عمرهی دوم برگردم و تأثیری در حج من ندارد؛ فدیهی این کار چیست؟

جواب:

حج او باطل نمیشود زیرا این عمره از آن جدا است لذا حج او درست است و چیزی در آن نیست.

عمرهای که آن را فاسد ساخته بر او واجب است آن را قضا کند اگر آن را قبل از حج قضا نمود و از میقات به جای آن عمرهای که فاسد ساخته احرام بست آن چه بر گردن او بوده را ادا نموده است و بر او در این حالت ذبح گوسفندی غیر از گوسفندی که برای حج تمتع واجب است واجب میشود که آن را به خاطر جماعش ذبح میکند زیرا اهل علم میگویند: در جماع نمودن در عمره ذبح گوسفند یا غذا دادن به شش مسکین برای هر مسکین نصف صاع یا سه روز روزه گرفتن واجب میشود.

لذا قاعده نزد اهل علم این است که هر آن چه موجب ذبح گوسفند میشود از جمله بهره جویی و جماع به فدیهی اذیت ملحق میشود و انسان در فدیهی اذیت بین سه چیز انتخاب میکند همانطور که الله À میفرماید: {فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِّن صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ}[بقره: ۱۹۶](اگر کسی از شما بیمار بود و یا ناراحتی در سر داشت (وناچار شود در حال احرام سر خود را بتراشد) پس فدیه دهد از (قبیل: سه روز) روزه یا صدقه (خوراک دادن به شش مسکين) یا قربانی کردن گوسفندی( که میان فقرا تقسیم شود)) پیامبر ﷺ بیان نمودند که روزه سه روز است و صدقه غذا دادن به شش مسکین برای هر مسکین نصف صاع و نسک ذبح گوسفند است.

بنابراین برادران مسلمان خود را نصیحت میکنم که صب نموده چرا که زمان بسیار کوتاه است و آنها وارد حج و عمره نشده مگر این به احکام الله À در آن ملتزم باشند لذا بر شخص واجب است که صبر نموده و طلب اجر کند و حج نوعی از جهاد است اما این که انسان نفس خود را در مقابل آن چه الله À در این مدت کوتاه بر او حرام کرده کنترل نکند نقصی در عزم، عقل و دین او است لذا بر او واجب است صبر نموده و از الله À طلب اجر وپاداش کند.

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: إني جَامَعْتُ زوجتي بعد أن تلبست بالإحرام لِلْعُمْرَةِ متمتعا بها لِلْحَجِّ، فهل يبطل الْحَج هذا العام؟ أم تبطل الْعُمْرَةُ فقط؟ وأعود لِلْمِيقَاتِ لأداء عُمْرَةٍ ثانية، وليس في حَجِّي شيء، وما الْفِدْيَةُ هذا العمل؟

فأجاب -رحمه الله تعالى -: أما حَجَهُ فلا يَنْظُلُ، لأن هذه الْعُمْرَةَ منفصلة عنه بإحرام مستقل وتحلل، وكذلك الْحَجُّ صحيح ولا شيء فيه. وأماً عمرته التي أفسدها فإن الواجب عليه قضاؤها، فإن كان قد قضاها قبل الحج وأحرم من الْمِيقَاتِ بدلا عن التي أفسدها، فقد أدى ما عليه، وعليه في هذه الحال شاة غير شاة الهدي التي هي للتمتع، يذبحها لأجل وطيه، لأن الوطء في الْعُمْرَةِ -كما قال أهل العلم – يجب فيه شاة، أو إطعام ستة مساكين، لكل مسكين نصف صاع، أو صيام ثلاثة أيام.

فالقاعدة عندهم أن كل ما أوجب شاة بجماع أو مباشرة، فإنه يلحق فِدْيَةً الأذى، وفدية الأذى يخير الإنسان فيها بين ثلاثة أشياء، كما قال الله -عز وجل-: ﴿ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ بِهِ أَذَى مِن رَأْسِهِ، فَفِدْيَةٌ مِّن صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسكَ ﴾ [البقرة: ١٩٦]، فقد بين النبي صلى الله عليه وسلم أن الصيام ثلاثة، وأن الصدقة إطعام ستة مساكين لكل مسكين نصف صاع، وأن النسك ذبح شاة. فأنصح إخواني المسلمين أن يصبروا، فالمدة وجيزة وبسيطة، وهم ما دخلوا في الْحَج وَالْعُمْرَةِ إلا وهم ملتزمون بأحكام الله تعالى فيهما، فعلى المرء أن يَصْبِرَ ويحتسب، والْحَجُ نَوعٌ من الجهاد، أما كون الإنسان لا يحبس نفسه عما حرم الله عليه في هذه المدة الوجيزة، فهذا نقص في عَزْمِهِ وعقله ودينه، فالواجب عليه أن يصبر ويحتسب الأجر من الله -عز وجل-.