(۴۲۰۲) حکم کوتاه کردن ناخن در روز ششم ذی‌الحجه قبل از احرام حج

(۴۲۰۲) سوال: فریضهی حج را در سال گذشته ادا نمودم و قبل از ادای حج در روز ششم ذی الحجه ناخنهای خود را کوتاه کردم؛ آیا بر من کفاره واجب است با دانستن این که من در این مورد نمیدانستم؟

جواب:

بر تو کفاره و گناهی نیست زیرا جاهل بودی و نمیدانستی و بدان که قاعدهای شرعی وجود دارد که الله À آن را در قرآن در فرمودهاش: {رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ}[بقره: ۲۸۶](پروردگارا! اگر فراموش یا خطا کردیم ما را مؤاخذه نکن) تأیید کرده است لذا الله À فرمود: انجام دادم یعنی مؤاخذه در قبال فراموشی و اشتباه را از ما برداشته است و این در تمام محرمات عام است در تمام محرمات نماز و روزه هر کسی که ممنوعی در این عبادات را از روی فراموشی یا جهل انجام دهد مؤاخذه نمیشود و گناه، کفاره و فدیهای بر او نیست لذا این را بر همهی ممنوعات در عبادات تطبیق بده اگر انسان در نماز سخن بگوید در حالی که جاهل است نماز او درست است اگر در حالی که نفهمید روزه است و چیزی خورد یا نوشید روزهاش درست است اگر حجامت کرد در حالی که روزه بود و گمان میکرد حجامت روزه را باطل نمیکند روزهاش درست است اگر قبل از غروب خورشید افطار کرد در حالی که گمان میکرد خورشید غروب نموده روزهاش درست است.

مهم این که این قاعده از جانب الله À است و از فلان کتاب یا فلان کتاب نیست بلکه قاعدهای از جانب الله À برای بندگانش است: {رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ}[بقره: ۲۸۶](پروردگارا! اگر فراموش یا خطا کردیم ما را مؤاخذه نکن) الله À فرمود: انجام دادم.

تعداد بازدید: 1

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: أديتُ فَرِيضَةَ الْحَجِّ في العام الماضي، وقبل أداء الْفَرِيضَةِ يوم سِتَّة من ذي الْحَجّة قمت بتقصير أظْفَارِي، فهل علي كَفَّارَةٌ، مع العلم أنني ليس عندي معرفة بذلك؟

فأجاب رحمه الله تعالى: ليس عليك كَفَّارَةٌ ولا أثم، لأنك جاهل لا تدري، وليعلم أن هناك قاعدة شرعية في كتاب الله -عز وجل- أقرها الله -تبارك وتعالى- وهي: رفع الْمُؤَاخَذَةِ بالذنب لمن كان جاهلا أو ناسيا، وذلك في قول الله -تبارك وتعالى -: ﴿ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا ﴾ [البقرة: ٢٨٦]، فقال الله تعالى «قَدْ فَعَلْتُ» أي رفع عنا المؤاخذة بالنسيان والخطأ، وهذا عام في جميع مَحْظُورَاتِ الْإِحْرَامِ، وفي جميع مَحْظُورَاتِ الصلاة، وفي جميع مَحْظُورَاتِ الصيام، كل من فعل محظورًا في هذه العبادات عن نسيان أو جهل فإنه غير مؤاخذ به، لا إثم عليه، ولا كَفَّارَةً، ولا فِدْيَة، فطبق هذه على جميع مَحْظُورَاتِ العبادات، لو تكلم الإنسان في الصلاة وهو جاهل فصلاته صحيحة، لو أكل أو شرب وهو جاهل فصيامه صحیح، لو احْتَجَمَ وهو صائم يظن أن الْحِجَامَةَ لَا تُفْطِرُ فصيامه صحيح، لو أفطر قبل غروب الشمس يظنها غربت ولم تغرب فصيامه صحيح. المهم هذه قاعدة من الله ليس بكتاب فلان أو فلان، قاعدة من الله -عز وجل- لعباده: ﴿ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا ﴾ [البقرة: ٢٨٦]، فقال الله تعالى: «قَدْ فَعَلْتُ».