(۳۲۰۹) سوال: شیخ بزرگوار! بارک الله فیکم. نزد ما چنین است که شخصی بعد از نماز بلنده شده و سوره‌ی فاتحه را قرائت می‌کند و در پایان می‌گوید: تقدیم به پیامبر. حکم این کار چیست؟

جواب:

بدعتی از بدعت‌ها است که در زمان پیامبر ﷺ و خلفای راشدین معروف نبوده است و هر آنچه در دین نوآوری شود سودی برای صاحبش نخواهد داشت بلکه برایش زیان‌بار خواهد بود همان گونه که پیامبر ﷺ از این کار چنین تحذیر داده است: «إِيَّاكُمْ وَمُحْدَثَاتِ الْأُمُورِ؛ فَإِنَّ كُلَّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ»: (شما را از بدعت‌ها باز می‌دارم زیرا هر بدعتی گمراهی است).

این قرائت سوره‌ی فاتحه یا آیة الکرسی بعد از نماز با صدای بلند به طوری که حاضرین بشنوند بدون شک از جمله بدعت‌هایی است که از آن نهی شده و به جایش مردم توصیه می‌شوند اذکاری که در سنت وارد شده و بعد از نمازها مشروع است را بخوانند بدین صورت که انسان هرگاه سلام نمازش را گفت: سه بار استغفار کرده و می‌گوید: «اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ وَمِنْكَ السَّلَامُ، تَبَارَكْتَ ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ»: (بارالها! تو سلام هستی و سلام از تو است. پربرکت هستی‌ای شکوه‌مند و بزرگوار) سپس سه بار می‌گوید: (لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ): (هیچ معبود به حقی جز الله وجود ندارد، یکتا است و شریکی ندارد، فرمان‌روایی و ستایش فقط برای او است و بر هر چیزی توانا است) و (لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَلَا نَعْبُدُ إِلَّا إِيَّاهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ، لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَلَا نَعْبُدُ إِلَّا إِيَّاهُ، لَهُ النِّعْمَةُ، وَلَهُ الْفَضْلُ، وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، اللَّهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ): (هیچ معبود به حقی جز الله وجود ندارد. فقط او را عبادت می‌کنیم و دین را برایش خالص می‌گردانیم هر چند که مشرکان را خوش نیاید. هیچ قدرت و قوت بر تغییری جز به اجازه‌ی الله وجود ندارد. هیچ معبود به حقی جز الله وجود ندارد،  فقط او را عبادت می‌کنیم. نعمت و فضل از آن او و از جانب او است و ستایش نیکو فقط برای او است. هیچ معبود به حقی جز الله وجود ندارد، یکتا است و شریکی ندارد، فرمان‌روایی و ستایش فقط برای او است و بر هر چیزی توانا است. بارالها! اگر تو بخواهی به کسی نعمت عطا کنی هیچ کس نمی‌تواند مانع شود و اگر تو بخواهی نعمتت را از کسی منع کنی هیچ کس نمی‌تواند به او عطا کند و در مقابل تو، ثروت صاحب ثروت، هیچ سودی برایش ندارد) سپس سی و سه بار می‌گوید: (سبحان الله و الحمدلله و الله أكبر) این نود و نه و برای مرتبه‌ی صدم می‌گوید: (لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ)

اگر خواست چنین می‌گوید: سی و سه مرتبه (سبحان الله)، سی و سه مرتبه (الحمدلله) و سی و چهار مرتبه (الله أكبر)‌.

همچنین اگر خواست چنین می‌گوید: ده مرتبه (سبحان الله)، ده مرتبه (الحمدلله) و ده مرتبه (الله أكبر).

همچنین اگر خواست: بیست و پنج مرتبه (سبحان الله و الحمدلله و لا إله إلا الله و الله أكبر) می‌گوید تا صد بار شود.

همچنین آية الکرسی، سوره‌ی اخلاص، سوره‌ی فلق و سوره‌ی ناس را می‌خواند.

اذکاری که یاد شد اذکار مشروعی هستند که در سنت وارد شده‌اند اما آنچه در سنت وارد نشده شایسته نیست انسان آن را ثابت کند بلکه که از آن نهی می‌شود زیرا هر بدعتی گمراهی است.