(۲۸۲۲) سوال: من همراه با امام نماز می­خواندم و بعد از اینکه رکعت اولی را همراه او ادا نمودم، در رکعت دوم رکوع را سریع خواند و هنگامی که خواستم رکوع کنم بالا آمد و در حالت رکوع من به سجده رفت؛ حکم نماز من چیست؟ الله À شما را موفق بگرداند.

جواب:

اگر امام این­گونه سریع می­خواند که مأموم نمی­تواند واجب را از جمله طمأنینه و … را انجام دهد بر مأموم واجب است که از امام جدا شده و به تنهایی نماز می­خواند زیرا بین دو چیز قرار گرفته است: یا اینکه وجوب متابع را رها کند و یا اینکه واجب نماز را ترک کند لذا جمع بین این دو برایش ممکن نیست.

همچنین امام در این حالت شایسته نیست که امام شود زیرا بر امام واجب است که حال مأمومین را مراعات کند و بر او حرام است که آنقدر سریع بخواند که مانع شود آن­ها واجب را انجام دهد.

بنابراین می­گوییم: هنگامی که همراه امام وارد نماز شدی و دیدی که امام سریع می­خواند و نمی­تواند واجب را انجام دهد بر تو واجب است که جدا شوي  و به تنهايي نماز بخوانی.

سؤال: شیخ بزرگوار! اما در این حالت از جماعت جدا می­شود؟

جواب: بله، زیرا ممکن نیست نماز را به صورتی که واجب است بخواند چون بین دو چیز قرار گرفته است: یا اینکه از امام تبعیت نموده و واجب را ترک کند و بدون طمأنینه و تسبیح نماز بخواند یا اینکه از امام تبعیت نکند که در این صورت معنای جماعت از بین می­رود یعنی: باید تأخیر کند و هنگامی که رکوع نمود باید طمأنینه داشته باشد در حالی که امام بلند می­شود و قبل از اینکه شخص از رکوعش بالا بیاید به سجده می­رود.

سؤال: شیخ بزرگوار! آیا عدم تبعیت از امام نماز را باطل می­کند؟

جواب: بله، زیرا رسول الله ﷺ می­فرماید: «إذا کبر فکبروا، و إذا رکع فارکعوا»[۱](هنگامی که تکبیر گفت تکبیر گفته و هنگامی که به رکوع رفت به رکوع بروید) لذا رسول الله ﷺ امر نمود که فعل ما در پی فعل امام باشد و اگر چنین چیزی ممکن نباشد چگونه تبعیت از امام صورت می­گیرد؟ و از آنجایی که مأموم برایش جایز است که در صورت طولانی خواندن امام یا به خاطر عذری از جماعت جدا شود پس چگونه با سبک خواندن امام که نتواند واجب را انجام دهد جایز نباشد؟.

[۱] تخریج آن گذشت.