(۲۶۸۵) سوال: نماز استخاره به این صورت است که هرگاه انسان قصد انجام کاری را داشت و هنوز برایش درست بودن آن آشکار نشده و عزم ندارد، دو رکعت نماز سنت می‌‌خواند، سپس بعد از نماز می‌‌گوید: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ العَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ، وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلَّامُ الغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي أو عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ، فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي، ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي أو فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ، فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِي الخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ»[۱](بار الها، از علم تو طلب خير می‌‌كنم و از قدرت تو توانايی می‌‌جويم و از تو خواهانِ فضل و بخششِ بی کرانت هستم. به يقين، تو توانايی و من ناتوانم؛ و تو می‌‌دانی و من نمی‌‌دانم و تو دانای اسراری. يا الله، اگر اين كار را به خيرِ دين، دنيا و فرجامِ كار من می‌‌دانی، آن را برای من ممكن و آسان بگردان. و اگر آن را برای دين، دنيا و عاقبت كار من زيان بار می‌دانی، آن را از من دور کن و مرا از انجامش پشيمان بگردان و خير را هرجا که هست، برايم مقدّر بفرما و آنگاه مرا بدان خشنود کن)، حال اگر بعد از آن  برایش آشکار شد که چه کاری را انجام دهد، آن را انجام می‌‌دهد، اما اگر آشکار نشد، دوباره آن را تکرار می‌‌کند، تا اینکه آنچه الله À برایش انتخاب کرده نزد وی ترجیح پیدا کند.

[۱] تخریج آن گذشت.

جواب: