(۲۳۹۱) حکم ستره چیست؟

(۲۳۹۱) سوال: حکم ستره چیست؟ و آیا نماز بر سجاده از گذاشتن ستره مستغنی می‌سازد؟

جواب:

قرار دادن ستره یعنی گذاشتن چیزی بین خود و مردم که سنت مؤکد می‌باشد و ترک آن شایسته نیست مگر این که مأموم باشد که ستره‌ی امام برای او نیز می‌باشد و کناره‌ی سجاده برای ستره کفایت نمی‌کند ولی سجاده از این کسی از بالای آن عبور کند حفاظت می‌کند زیرا حلال نیست که کسی از بین ستره ‌و شخص نماز عبور کند اگر که ستره‌ای برایش باشد یا بین او و نهایت فرش اگر که فرشی برای نماز خواندن قرار داده است یا بین او و موضع سجده‌اش هر چند فرشی یا ستره‌ی برای او نباشد و رسول الله ﷺ می‌فرماید: «لَوْ يَعْلَمُ الْمَارُّ بَيْنَ يَدَيِ الْمُصَلِّي مَاذَا عَلَيْهِ لَكَانَ أَنْ يَقِفَ أَرْبَعِينَ خَيْرًا لَهُ مِنْ أَنْ يَمُرَّ بَيْنَ يَدَيْهِ»[۱] : (اگر کسی که از جلوی نمازگزار می گذرد، می دانست با اين کار چقدر گناه کار می شود، چنانچه چهل- روز يا ماه يا سال- توقف می کرد، برايش بهتر از آن بود که از جلوی نمازگزار عبور کند): و چهل اینجا چهل سال است یعنی رسول الل هﷺ می‌‌فرماید: اگر چهل سال منتظر باشد تا این نماز‌گزار نمازش را تمام کند باقی بماند و عبور نکند مگر در سه حالت:

حالت اول: اگر آن مأموم می‌باشد اشکالی ندارد از جلویش عبور کند و اگر ضرورتی وجود ندارد بهتر است که این کار نکند تا تشویش برای آن پیش نیاید ولی اگر عبور کرد نیز گناهی ندارد.

حالت دوم: اگر که نماز‌گزار در مسیر عبور ایستاده است مثلا پیش در ایستاده است که در این حالت حرمتی برایش نمی‌باشد زیرا که ایستادن در مسیر عبور و مرور بر نماز‌گزاران تعدی نموده است.

حالت سوم: که در محل طواف نماز بخواند و طواف کنندگان زیاد هستند در این صورت مشکلی ندارد که از جلوی او عبور کنند زیرا که او تعدی کرده است و برای نماز‌گزار جایز نمی‌باشد که جا را برای طواف کنندگان تنگ کند چون نمازگزار می‌تواند در جهت دیگر مسجد نماز بخواند ولی طواف کنندگان نمی‌توانند طواف را جای دیگر انجام دهند لذا کسی که در مکان طواف کنندگان نماز بخواند به آنها تعدی کرده ‌و حرکتی ندارد.

[۱] رواه البخاری (۵۱۰) و مسلم (۵۰۷).

تعداد بازدید: 4

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: ما حكم السترة؟ وهل الصلاة على السجادة تكفي عن وضع السترة؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: اتخاذ السترة للمصلي -وهي: أن يضع بين يديه ما يحول بينه وبين الناس – سُنَّةٌ مؤكدة لا ينبغي لإنسان تركها إلا أن يكون مأموما، فإن سترة إمامه سترة له، ولا يكفي طرف السجادة عن السُّتْرَةَ، لكن السجادة تحمي الإنسان من أن يمر أحد من فوقها؛ لأن الإنسان المصلي لا يحل لأحد أن يمر بينه وبين سترته إن كان له سترة، أو بينه وبين منتهى فَرْشِهِ إن اتخذ فراشه للصلاة، أو بينه وبين موضع سجوده إن لم يكن له فراش ولا سُتْرَةَ، وقد قال النبي – صلى الله عليه وعلى آله وسلم-: «لو يعلم المار بين يدي المصلي ماذا عليه لكان أن يقف أربعين خيرًا له أن يمر بين يديه»، وأربعين عينت بأنها أربعون خريفًا، والخريف يعني السنة، يعني: النبي صلى الله عليه وسلم يقول: لو بقي هذا الرجل أربعين سنة ينتظر فراغ المصلي فإنه لا يمر بين يديه، إلا في ثلاث حالات:

الحال الأولى : إذا كان مأموما فإنه لا بأس أن يمر بين يديه، وإن لم يكن هناك ضرورة، والأفضل ألا يَمُرَّ لئلا يشوش، لكن لو مَرَّ فإنه لا يأثم.

الحال الثانية: إذا وقف في طريق الناس، كما لو وقف يصلي عند الباب فإنه في هذه الحال لا حرمة له؛ لأنه اعتدى على المصلين بوقوفه في ممرهم.

الحال الثالثة في المطاف إذا كان الإنسان يصلي في المطاف وكثر الطائفون، فإنهم لا حرج عليهم أن يمروا بين يديه؛ لأنه هو المعتدي، إذ إنه لا يجوز للمصلي أن يضيق على الطائفين؛ لأن المصلي يمكنه أن يصلي في أي جهة من المسجد، وأما الطائفون فليس لهم إلا هذا المكان، فمن صلى في مطافهم فقد اعتدى عليهم ولا حرمة له.