(۱۷۸۴) سوال: پیش ما مرد مسنّ و عاجزی است که نماز و روزه را بجای نمی‌آورده است از قبل پیری تا الان و مرد شرّی بوده که مردم را اذیت می‌کرده است و با دیگران با کلمات بد صحبت می‌کرده است با وجود این عقلش سالم بوده است و الان از ما و دیگران می‌خواهد که کمکش کنیم و غذا به او بدهیم. آیا بر ما لازم است که به او بدهیم یا چکار کنیم؟ با وجود این که نصیحت را قبول نمی‌کند. لطفا ما را راهنمایی کنید بارک الله فیکم.

جواب:

اگر این مرد اوصافی که سؤال کننده گفتند را دارد که نماز و روزه را بجای نمی‌آورد پس او حرمتی ندارد و شایسته نیست که چیزی از غذا و نوشیدنی و یا غیره به او کمک شود زیرا او از اسلام مرتد گشته است و حکم او این است که به اسلام دعوت شود و اگر توبه کرد و که از او پذیرفته می‌شود  و هر آنچه برای مسملین لازم است در حق این نیز همینگونه می‌باشد و اگر امتناع کرد و بر ردّتش استمرار کرد پس واجب است که کشته شود و جایز نیست که غسل و کفن کرده شود و بر او نماز خواند نمی‌شود و همراه مسلمین دفن نمی‌شود و دعای رحمت و مغفرت برایش کرده نمی‌شود چون که او از اهل رحمت و مغفرت نیست برای این که اللهÀ می‌فرماید: {وَمَن یَرۡتَدِدۡ مِنكُمۡ عَن دِینِهِۦ فَیَمُتۡ وَهُوَ كَافِرࣱ فَأُو۟لَـٰۤىِٕكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَـٰلُهُمۡ فِی ٱلدُّنۡیَا وَٱلۡـَٔاخِرَةِۖ وَأُو۟لَـٰۤىِٕكَ أَصۡحَـٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِیهَا خَـٰلِدُونَ} [سوره البقرة: ۲۱۷] (و هر کس از شما که از دینش بر گردد و در حال کفر بمیرد، پس آنان اعمال‌شان در دنیا و آخرت تباه شده است، و آنان اهل آتش (دوزخ) اند، و همیشه در آن خواهند بود) اما شرارت او بر مردم موجب ردّتش نمی‌شود و اینجا به مصلحت توجه می‌شود اگر مصلحت اقتضا کند که کمک شود پس کمک می‌شود وگرنه خیر و بر متولیان امر واجب است که مقابل شر و فساد اهل فساد بایستد تا امور مردم اصلاح شود و در بین جامعه هرج و مرج به وجود نیاید.