(۱۷۲۰) حکم شرع درباره‌ی تلاوت قرآن توسط زن حائض

(۱۷۲۰) سوال: به نظر شما حکم شرع درباره‌ی تلاوت قرآن توسط زن حائض بنا بر ضرورت‌هایی مانند آماده شدن برای امتحان، درمان بیماری و غیره چیست؟

جواب:

ایرادی ندارد که زن حائض بنا بر نیاز و مصلحت، قرآن را تلاوت نماید؛ حاجت و نیاز مانند خواندن اذکار قرآنی همچون آية الكرسي و معوذتين، آماده شدن دانش آموز برای امتحان و غیره است. تلاوت برای مصلحت‌هایی مانند آموزش مادر به پسران و دخترانش و همچنین خانم معلم به شاگردانش نیز اشکالی ندارد زیرا حدیث صحیح و صریحی در سنت، وارد نشده است که زن حائض را از تلاوت قرآن منع کند؛ اما اگر تلاوت قرآن فقط به قصد عبادت باشد، بهتر است زن حائض از آن خودداری کند زیرا بسیاری از علما، تلاوت را برای زن حائض، حرام می‌دانند لذا اگر تلاوت قرآن را در این حالت ترک کند، از گناه در امان می‌ماند اما اگر قرآن را به قصد عبادت تلاوت کند، میان گناه و پاداش خواهد بود در حالی که در امان ماندن اولویت دارد. خلاصه: تلاوت قرآن توسط زن حائض در صورت وجود نیاز یا مصلحت، ایرادی ندارد اما اگر فقط به قصد عبادت باشد، بهتر است از این کار خودداری کند.

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: ما حكم الشرع في نظركم- في قراءة القرآن بالنسبة للمرأة وهي حائض إذا كان هناك ضرورة؛ كامتحان، أو مرض، أو غير ذلك؟

فأجاب رحمه الله تعالى: لا حرج على المرأة أن تقرأ القرآن للحاجة أو المصلحة، فمثال الحاجة ما تقرؤه المرأة من الأوراد القرآنية؛ كآية الكرسي، والمعوذتين، وكذلك ما تقرؤه الطالبة من أجل الامتحان، أو غير ذلك. ولا بأس أيضًا أن تقرأ القرآن لمصلحة؛ كالمرأة التي تلقن أبناءها أو بناتها، وكالمدرسة تلقن البنات؛ وذلك لأنه لم يكن في السُّنة أحاديث صحيحة صريحة تمنع الحائض من قراءة القرآن.

أما إذا كانت قراءة الحائض للقرآن لمجرد التعبد به فإن الأولى ألا تفعل؛ لأن كثيرًا من أهل العلم قالوا بتحريم قراءة القرآن للمرأة الحائض، فهي إذا تركت القرآن فهي سالمة، ولكن إن قرأت القرآن فأمرها على خطر دائر بين الغنم وبين الإثم، والسلامة أولى. وخلاصة القول: أن قراءة الحائض للقرآن الحاجة أو مصلحة لا بأس بها، أما إذا كان لمجرد التعبد بذلك فإن الأولى ألا تقرأ.