(۱۷۱۶) حکم تلاوت قرآن برای زن حائض

(۱۷۱۶) سوال: حکم تلاوت قرآن برای زن حائض چیست اگر در دوران حیض، قرآن را از روی تنبلی تلاوت نکرده باشد؟

جواب:

علما درباره‌ی تلاوت قرآن برای زن حائض، دو دیدگاه دارند:

۱. تلاوت قرآن برایش جایز نیست؛ تفاوتی ندارد که برای عبادت، ذکر، آموزش یا یادگیری باشد. دیدگاه مشهور در مذهب حنابله É همین است.

۲. تلاوت قرآن مطلقا برایش جایز است؛ تفاوتی ندارد که برای عبادت، ذکر، آموزش یا یادگیری باشد زیرا هیچ دلیل صحیح و صریحی در سنت وارد نشده است که از این کار منع کند.

به نظر من، قول میانه در این مورد، این است که: اگر بخواهد برای عبادت، تلاوت کند، نباید تلاوت کند زیرا اگر قرآن را با این هدف تلاوت کند، با توجه به اختلاف نظر علما در شبهات واقع شده است اما اگر بنا بر نیاز باشد، مانند ترس از فراموشی آیات و گفتن اذکار (مانند آیة الکرسی، دو آیه پایانی سوره بقره و سوره‌های اخلاص، فلق و ناس) ایرادی ندارد. همچنین اگر با هدف یاد دادن و یاد گرفتن قرآن باشد نیز ایرادی ندارد و تفاوتی ندارد در مدرسه مشغول به آموزش شود یا به فرزندان و دخترانش بیاموزد یا خودش به آموختن قرآن مشغول باشد زیرا این یک نیاز مهم در دوران حیض است؛ اما اگر قصد عبادت داشته باشد، می‌تواند در ایامی که پاک است، آن را برای عبادت الله À تلاوت نماید. بنابراین حکم چنین است: اگر نیاز باشد می‌تواند قرآن بخواند اما اگر نیاز نداشته باشد نباید قرآن بخواند.

تعداد بازدید: 5

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: ما حكم قراءة القرآن للحائض إذا كانت لم تقرأ في فترة الحيض تكاسلًا منها؟

فأجاب رحمه الله تعالى: قراءة الحائض القرآن فيها للعلماء قولان:

القول الأول: أنه لا يجوز لا تعبدا بالتلاوة، ولا من أجل الأوراد، ولا من أجل التعليم، ولا من أجل التعلّم وهذا هو المشهور من المذهب عند الحنابلة – رحمهم الله-.

القول الثاني: أن ذلك جائز مطلقا، سواء قرأت القرآن للتعبد، أم للأوراد، أم للتعلُّم أم للتعليم؛ لأنه ليس في السُّنة حديث صحيح صريح يمنعها من ذلك.

وأرى القول الوسط في هذا أن يُقَال: إن قَرَأْتُه تعبدا بالتلاوة فلا تقرأه؛ لأنها إذا قرأته حينئذ فقد وقعت في الشبهات؛ نظرًا لاختلاف العلماء، وأما إذا كان الحاجة؛ مثل أن تخاف من نسيانه، أو تقرأ الأوراد؛ كآية الكرسي، والآيتين الأخيرتين من البقرة، وسُوَر الإخلاص والفلق والناس، فهذا لا بأس به، وكذلك لو كانت تعلم فلا بأس أن تقرأ القرآن، سواء كانت تعلم في المدرسة، أم تعلم أبناءها وبناتها، وكذلك إذا كانت تتعلم فلا بأس؛ لأن هذا ملحة حاجةٌ في وقت الحيض، وأما تلاوة التعبد فأمامها أيام الطهر تتعبد الله تعالى بقراءة القرآن فيها. فصار الحكم إذا إن كان هناك حاجة قرأت، وإن لم تكن حاجة فلا تقرأ.