(۱۷۱۰) آیا زنی که در حالت نفاس است، باید نماز بخواند؟ چه موقع نمازش را آغاز نماید؟

(۱۷۱۰) سوال: آیا زنی که در حالت نفاس است، باید نماز بخواند؟ چه موقع نمازش را آغاز نماید؟ از یکی از علما و مشایخ شنیدم که فقط حیض، نماز زن را باطل می‌کند.

جواب:

نماز خواندن برای زنی که در حالت نفاس است جایز نمی‌باشد و واجب نیست که قضای نمازهایش را به جا آورد و اگر نماز بخواند نیز نمازش صحیح نیست و از او پذیرفته نمی‌شود لذا حکم او کاملا همانند زن حائض است.

امکان ندارد هیچ یک از علما و مشایخ چنین سخنی بگوید لذا چه بسا این شخص اشتباه فهمیده‌ باشد! اگر زنی قبل از اتمام چهل روز، از نفاس پاک شود، باید غسل نماید و نمازش را ادا کند؛ حتی اگر بعد از پنج روز یا کم‌تر پاک شده باشد نیز هرگاه متوجه پاک شدن شد، واجب است که غسل کند و نمازش را ادا نماید. همچنین برای شوهرش نیز جایز است که با او همبستر شود هر چند که قبل از اتمام چهل روز پاک شده باشد چون پاک و با طهارت گشته است؛ زیرا دلیلی برای منع از این کار وجود ندارد. همچنین وقتی ادای نماز برایش جایز شود، جایز شدن همبستری از باب اولی خواهد بود چون اجتناب از همبستری، مهم‌تر از نماز خواندن نیست.

علما بیان کرده‌اند که شاید زنی نفاس نشود یعنی بعد از زایمان، هیچ گونه خونریزی نفاس نداشته باشد و من گمان می‌کردم که این حالت، فرضی است اما این یک واقعیت است و حدود ده روز پیش رخ داده است؛ درباره‌ی زنی از من سؤال شد که بعد از زایمان در بیمارستان، خونریزی نداشته است اما نمی‌دانم که عمل جراحی داشته که خونریزی نداشته یا به طور طبیعی وضع حمل نموده است. به هر حال زنی که بعد از زایمان خونریزی نداشته باشد، نفاس ندارد و از همان لحظه باید نمازش را ادا کند اما زنی که خونریزی داشته باشد، هرگاه پاک شد باید غسل کرده و نمازش را ادا کند و تفاوتی ندارد که پیش از چهل روز یا چند روز بعد از آن، پاک شود؛ البته این تا زمانی است که خون به حد استحاضه نرسیده باشد.

شیخ بزرگوار! اگر چهل روز گذشت اما آن زن از خون نفاس، پاک نشد، باید نماز بخواند؟

جواب: خیر، نماز نمی‌خواند؛ اما بنا بر دیدگاه مشهور در مذهب حنبلی، هرگاه خونریزی از چهل روز گذشت، اگر با دوره‌ی عادت ماهیانه‌اش همزمان باشد، حیض است اما در غیر این صورت، استحاضه می‌باشد. حکم درست این است که در هر صورت، نماز نمی‌خواند، روزه نمی‌گیرد و همبستری نمی‌کند و تفاوتی ندارد که عادت ماهیانه‌اش همزمان شود یا خیر؛ زیرا برای برخی زنان بیش از چهل روز طول می‌کشد مگر این که باقی بماند و بداند که استحاضه است: در این صورت استحاضه است لذا غسل انجام داده و نماز را ادا می‌کند اما اگر حیض باشد، از نماز خواندن خودداری می‌کند.

تعداد بازدید: 1

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: هل على المرأة النفساء صلاة؟ ومتى تبدأ الصلاة؟ وقد سمعتُ من أحد المشايخ أنه لا تبطل صلاة المرأة إلا الحيض؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: النفساء لا يجوز لها أن تصلي، ولا يجب عليها قضاء الصلاة، ولا يصح منها صلاة ولو صلت، فهي كالحائض تماما. وما سَمِعت من بعض المشايخ لا أظنه يقع، ولعلها فهمت خطأ، لو أن المرأة طَهُرَت قبل تمام الأربعين يوما لوجب عليها أن تغتسل وتصلي، حتى لو طَهُرَت لخمسة أيام أو أقل، فإنه يجب عليها أن تغتسل وتصلي إذا عرفت الطهر، وكذلك أيضًا يجوز لزوجها أن يجامعها ولو قبل تمام الأربعين، ما دامت قد طَهُرَت وتطهرت؛ وذلك لعدم وجود دليل يمنع من ذلك، ولأنه إذا جازت الصلاة فجواز الوطء من باب أولى؛ إذ إن اجتناب الوطء ليس أعظم من اجتناب الصلاة.

وقد ذكر أهل العلم أنه ربما تكون المرأة ليست ذات نفاس، بمعنى: أن تلد ولا يظهر منها دم، وكنتُ أظن أن هذا من الأمور الفرضية، إلا أن هذا أمر واقع، فقد حصل هذا قبل نحو عشرة أيام؛ حيث سُئِلتُ عن امرأة ولدت، ولم يحصل منها دم، وكانت ولادتها في المستشفى، فلا أدري هل عُمِلَ لها عملية، ولم يحصل لها نزيف، أو أنها ولدت هكذا ولادة طبيعية.

على كل حال الولادة التي ليس فيها دم ليس لها نفاس، وتصلي المرأة من حينها، والتي لها دم متى طَهُرَت منه تغتسل وتصلي، سواء قبل الأربعين، أم في الأربعين، أم بعدها بأيام إذا لم يصل الدم إلى حد الاستحاضة.

هل تصلي المرأة لو انتهت الأربعون ولم تطهر؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: لا تصلي لكن المشهور من المذهب أن ما خرج عن الأربعين؛ إن وافق عادة الحيض فهو حيض، وإن لم يوافق فهو استحاضة، والصحيح أنه يُجلَسُ له، سواء وافق عادة الحيض أم لا؛ لأن بعض النساء قد تزيد على الأربعين إلا إذا استمر معها وعرفت أنه استحاضة فيكون استحاضة، فتغتسل وتصلي، وإذا دارت عادتها تجلس ولا تصلي.