(۱۵۲۰) آیا تمیز کردن کودکان که لمس اعضای خاصی از بدن آنان را نیز در پی دارد، وضو را باطل می‌کند؟

(۱۵۲۰) سوال: آیا تمیز کردن کودکان که لمس اعضای خاصی از بدن آنان را نیز در پی دارد، وضو را باطل می‌کند؟ اگر فردی آلت تناسلی خود را بدون شهوت، لمس کند، وضویش باطل می‌شود؟

جواب:

شستن نوزادان و کودکان، وضو را باطل نمی‌کند و حتی اگر زن، عورت و شرمگاه عقب و جلو نوزاد پسر یا دخترش را لمس کند نیز چنین است؛ زیرا در حديث طلق بن علي Ð آمده است که رسول الله ﷺ درباره‌ی مردی سؤال شد که آلت تناسلی خود را در نماز لمس می‌کند، آیا باید دوباره وضو بگیرد؟ فرمود: «لا، إنما هو بَضعَة منك»[۱] : (خیر، آلت تناسلی، فقط قسمتی از بدن تو است). یعنی عضوی مانند دیگر اعضای بدن تو است. امکان از بین رفتن این تعلیل وجود ندارد زیرا آلت تناسلی، یک عضو از اعضای بدن است و این دلالت می‌دهد که اگر لمس کردن آن از روی شهوت باشد، وضو باطل است و شخص باید دوباره وضو بگیرد زیرا لمس با شهوت، لمس خاص به این عضو (آلت تناسلی) به شمار می‌رود چون انسان نمی‌تواند مثلا ساق پا، ران یا گوش خود را از روی شهوت لمس ‌کند بلکه فقط آلت است که با شهوت لمس می‌شود.

دیدگاه راجح از اقوال علما در این مسئله این است: اگر شخص، آلت تناسلی خود را از روی شهوت، لمس کند واجب است دوباره وضو بگیرد اما اگر از روی شهوت نباشد، واجب نیست که دوباره وضو بگیرد و تفاوتی ندارد که این لمس، عمدی یا غیر عمدی بوده باشد.

[۱] تخریج آن گذشت.

تعداد بازدید: 8

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: هل تنظيف الأطفال، وما ينتج عن ذلك من لمس أعضائهم الخاصة ينقض الوضوء؟ وهل لمس المرء لذكره بدون شهوة ينقض الوضوء؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: تغسيل الأطفال لا ينقض الوضوء، ولو مَسَّتِ المرأة ذكر طفلها، أو فرج ابنتها القبل أو الدبر، وكذلك لو مس الإنسان ذكره بغير شهوة، فإنه لا ينتقض وضوؤه؛ لأن النبي – صلى الله عليه وعلى آله وسلم- قال في حديث طلق بن علي رضي الله عنه حين سأله عن الرجل يمس ذكره في الصلاة، قال: أعليه الوضوء؟ قال: «لَا، إِنَّمَا هُوَ بَضْعَةٌ مِنْكَ» أي عضو من أعضائك.

وهذا التعليل تعليل لا يمكن زواله؛ لأنه عضو من الأعضاء، وهذا يدل على أنه إذا مَسَّه لشهوة فعليه الوضوء؛ لأنَّ مَسَّهُ لشهوة مش خاص بالعضو، أي بالذكر، فالإنسان لا يمكن أن يمس ساقه لشهوة، ولا فَخِذه لشهوة، ولا أذنه لشهوة، إنما تكون الشهوة في الذكر نفسه.

والخلاصة: أن القول الراجح من أقوال العلماء في هذه المسألة: أنه إن مَسَّه لشهوة وجب عليه الوضوء، وإن كان بغير شهوة لم يجب عليه، سواء تَعمَّد أم لم يتعمد.